Mezarlıklarımız

Ali Osman ARAL / Ortaköy Sağlığında değer verdiğimiz insana ölünce değer vermiyoruz. Şöyle ki; mezarlıklar yok ediliyor, yerine mesken ve buna benzer yapılanmalar oluyor. Orada yatan insanlar, dönemlerinde, bulundukları toplumlara hizmet etmişlerdir. Neslimiz onlarla devam etmiştir. Nice eserleri, nice kültür varlıkları tarihte de yazılıdır. Dilden dile bugünlere ve nice yıllara ulaşacaktır. Bilmem kimin camisi, bilmem kimin çeşmesi, bilmem kimin mahallesi gibi. Gezip gördüğümüz bazı bölgelerde bu gibi hizmetleri geçen insanların türbeleri bile vardır. Öyle de olması gerekir. Şimdi ne yapmalıyız? Bölgesel mezarlıklar tahsis edilip üç beş köyü veya şehri, 5 kilometreden uzak olmamak şartıyla, gerek Hazine ve gerekse ormanlık arazilerden tahsis edilmeli. Ve yüz yıllar boyunca, oralarda yatan zatlara dokunulmamalı. Bir de birçok yerlerde tarım arazisi olan tarlasını veya avlusunu aile mezarlığı yapan insanlarımız da bu işi yapmamaları için uyarılmalı. Tabii bu Türkiye’nin her bölgesinde uygulanmalı. Bu iş İçişleri, Orman, Maliye Bakanlıklarınca projelendirilmeli. Ben Çoban Ali Osman Aral’ın düşüncesidir bu, gereğini yapması ise "Devlet Baba"ya düşer.