‘Haziranın En Güzel Çocuğu’ Berkin
Yaşarken / Hüseyin Serin "Çocuklar uyurken susulur Ölürken değil…" On dört yaşımdaydım daha Ekmek almaya çıktığımda evden Cıvıl cıvıldım

Yaşarken / Hüseyin Serin
"Çocuklar uyurken susulur
Ölürken değil…"
On dört yaşımdaydım daha
Ekmek almaya çıktığımda evden
Cıvıl cıvıldım.
Kara saçlarım
Kara kaşlarım
Kana bulanmış vurulduğum yerde…
Yüreğim ayaktaydı orada hep
Yaşamaksa nar çiçeği
Aklımda ekmek…
Sonrasını pek anımsamıyorum
Savaş savaş , savaştım içimde
Kan içinde direndim ölüme…
Senin çocuğun var mıydı polis abi
Akşama ekmek götürdüğün …?
Direndim kara saçlarımla
Dayandım kara kaşlarımla
Sekiz ayı aşkın…
Abilerim, ablalarım
On beş yaşıma basmışım yoğun bakımda
Haberim yok vallahi.
Laleler açmıştır
Sümbüller, nergisler.
Yeşil erik de çıktı mı anne …?
On altı kiloya düşmüş çocuk bedenim
Sahi senin çocuğun kaç kilo şimdi polis abi?
Yoo, yanlış anlamayın suçlamıyorum sizi
Emir çeliği bile keser…
Dün gazetenin birinde gördüm
Naz diye bir ablayı.
Alnının ortasından kan akıyordu.
Silmeyin diyordu, kalsın
Yadırgadıkça yeni yatağımı …
Ben aşkı tanımadan göçtüm
Naz abla sevmesin mi?
Ne zaman hoşgörülü olacağız ağabeylerim…?
Bakın
Orhan abi bir merdiven basamağında
Oturuyor sessiz.
Önünde küçük bir pankart ve ekmek
"Ben Berkin’im" yazıyor üstünde
Bir de güvercin sokulmuş yanlarına …
Şimdi ben öldüm, öyle mi ?
Yokum yani bu dünyada.
Peki de, ben niye öldüm
Daha on beşinde ağabeyler….?
İçlerim dışlarım bahar!
Anne çağlalar çıktı mı?
Yoğun bakımda
On altı kiloya inmişim
Hafiflemiş çocuk bedenim.
Gazetelere göre anne
Milyonlar beni taşıyamamış
Yoksa onlar hep ben mi oldular?
Beynim, sırtlarım, kaslarım
Kollarım, kemiklerim
Her yanım ağrıyor anne.
Hasta olacağım galiba
Bana tarhana çorbası yapıver de
İçivereyim sıcak sıcak.
Sonra da sırtlarıma kupa çekiver olur mu anne
Bak gör, sabaha bir şeyciğim kalmaz
Turp gibi olurum.
Yüreğim
Yüreğimiz
Yüreklerimiz
Zemherilerde be Berkin’imiz…
Anne elimi tut
Sarıl bana, bırakma hiç.
Ölümden korkmuyorum da
Sana, babama veda
Edememek ağlatıyor beni…
Ben ağıt oluyorum anne
Çiçekleri kıranlar gülmesin
Kör olsun kapıları
Pencerelerinde kimseler beklemesin.
İnsan
Ey insan!
İn-san-lar
"Çocuklar öldürülmesinler"
Nehirde bir damlaydım.
"Olsun, denizler damlalardan oluşur" çocuk…
(17 Mart 2014 / MİLAS)





