“Sefalet ücretini kabul etmiyoruz. Bayram harçlığı değil, insanca yaşamak istiyoruz"

“Beklenen oldu…

Emeklilere reva görülen sefalet ücretlerine komik bile denmeyecek oranda “zam” yapıldı…

13 milyon emeklinin 8 milyonu 2000 Tl ücret alırken, devletin en yetkili ağızlarından hala 1.500 Tl altında ücret alan emekli olduğu gerçeği ifade edilmişken, yılbaşından yana temel tüketim mallarına en az %50 zam gelmişken, bir toplum sağlığı meselesi olması gereken koronavirüs salgınında bizleri ekmek ve maske arasında sıkıştırmaya ve bu salgını fırsat bilip fırsatçılık peşinde koşulmuşken, adeta emeklilerle dalga geçercesine Temmuz ayı zam oranı %5,75 olarak açıklandı.

Bu oranı ve sefalet ücretini kabul etmiyoruz. Çünkü milyonlarca emekli ve emekli ailesi iktidarca, açlığa mahkum edilmiştir.

Memlekette, açlık sınırının 2500 TL, yoksulluk sınırının 7950 TL olduğu bir dönemde, 13 milyon emeklinin 8 milyonu hala 2000 TL ücret alıyor. Korona  salgınını fırsat bilip, fırsatçılık peşinde koşanlarla her gün  zam yağmuru yağdıran iktidar, adeta emeklilerle dalga geçercesine Temmuz ayı zam oranını yüzde 5,75 olarak açıkladı. Hepimiz biliyoruz ki,  enflasyon rakamlarını açıklayan TÜİK, gerçek hayatla ilgisi olmayan, iktidarın emrettiği hayali rakamları açıklıyor. TUİK enflasyon rakamını açıklarken 70 li yıllarda kullanılan gaz lambası fitilini baz alırken elektrik. benzin, doğal gaz, su ve temel gıda maddelerine iktidar tarafından yapılan zamları dikkate almıyor.

“SEFALET ÜCRETİNİ KABUL ETMİYORUZ”

“Emekliler, bu ülkenin, değerlerinin, birikimlerinin sahibi ve yaratanlarıdır. Yaşamlarının en verimli onlarca yıllarını,  çeşitli iş alanlarında iş üreterek, artı değer yaratarak emekli oldular. Emekli olunca da,  insanca yaşamayı fazlasıyla hak ediyorlar. Ancak iktidar, yıllardır emekli ve emekçi karşıtı zihniyeti gereği,  emeklileri açlık ve yoksulluğa mahkum ediyor. Emekliler olarak bizler, artık, kaynaklardan ve refah payından adaletli olarak pay almak istiyoruz. İktidar, artık kaynaklar yetersiz masallarını bıraksın. Kendileri lüks içinde yaşarken, yandaşlar da, üç, dört yerden  maaş almaya devam ediyorlar.

Emeklilerin komik bile denmeyecek oranda ücret artışlarına, dalga geçer gibi açıklanan ücret zamlarına değil,, anayasal güvenceye sahip bir statüye ve toplu sözleşmeli grevli bir sendikal örgütlenmeye, demokratik ve barış içinde kardeşçe yaşanan bir ülkeye ihtiyaçları vardır.

Bayram ikramiyesi diye tanımlanan ödemeler gerek veriliş biçimi gerekse de miktarı itibariyle, emekliler için onur kırıcı bir hale dönüşmüştür.  Emeklilere Haziran 2018’de verilmeye başlanan 1000 liralık bayram ikramiyeleri aradan geçen 2 seneye rağmen halen aynı seviyede.

Kurban Bayramı yaklaşırken emeklilerin gündemini kendilerine verilecek 1000 liralık bayram ikramiyesi oluştururken, Haziran 2018’de verilmeye başlanan ikramiye tutarının arttırılması gerekmektedir. Bugün emekliler 1000 lira ikramiye ile 2018 Haziranına göre 16 kg daha az pirinç, 90 kg daha az un, 124 kg daha az bulgur, 8 kg daha az peynir, 105 kg daha az makarna alabiliyor.

2018 seçimleri öncesi yılda iki defa olmak üzere dini bayramlarda emeklilere 1.000 TL bayram ikramiyesi verileceği açıklanmıştı. O günden bu yana ikramiye tutarında herhangi bir artış olmamıştır. Ancak O tarihten bu yana Türkiye ekonomisinde çok fazla şey yaşandı. Aynı yılın ağustos ayında yaşanan kur krizi sonrası dolar ve euro daha önce görülmemiş seviyelere çıkarken A’dan Z’ye her şeye de zam geldi. Enflasyon yüzde 25 seviyelerine kadar yükselirken İkramiye tutarı hep aynı kaldı. Haziran 2018’de emekli olan vatandaşın 1000 lirası 700 TL olmuş durumda.

Sekiz milyon emeklinin 2 bin liranın altında ücret aldığı gerçeği ortada iken, en düşük emekli aylığı devlet katkısı ile bin 500 liraya çıkarılmış iken, yılbaşından bu yana temel ihtiyaç maddelerine en az yüzde 50 zam yapılmış iken, bin liralık bayram ikramiyesinin  emeklilerin yaşam koşullarının düzeltilmesinde etkisinin faydasının olmayacağı çok açıktır.

Her bayram öncesi olduğu gibi içeriği adeta ‘bayram harçlığına’ dönüşen ikramiyeler siyasi iktidar tarafından emekliye verilen bir “nimet” gibi sunulmaktadır”

Gitgide ağırlaşan yaşam koşullarının yanı sıra Mart ayından beri yaşanan koronavirüs salgını emeklilerin zaten yetersiz olan ücretlerini daha da eksiltmiş hatta maske, dezenfektan gibi hijyen giderleri ek yük olarak eklenmiş, sağlık giderleri artmıştır. Bu koşullarda yapılması gereken emeklilerin insanca yaşam koşullarını sağlamak, geçim koşullarını iyileştirmek olmalıdır.

Oysa bu ülkenin bütün değerlerinde birikimlerinde emeklilerin emeği, alın teri ve hakkı vardır. Emeklilere ödenen ücretler bir nimet ya da gider kalemi değil, emeklilerin emeğiyle alın teriyle biriktirdiğidir. Bunca değeri biriktiren, bugüne getiren emekliler, iane ya da lütuf değil, hak ettiklerini istemektedirler. Tüm Emekliler Sendikası olarak bütün emekliler için istediğimiz, bayram harçlığına dönüşmüş onur kırıcı ödemeler değil, en düşük emekli maaşının 3500Tl olması, yılda 4 sefer 2 bin lira tutarında ve her yıl artan oranda gerçek anlamda ikramiye verilmesi, sağlık hizmeti alırken yapılan kesinti ve katkı payları kaldırılmalı, ulaşım, elektrik, su, doğal gaz emekliler için %50 indirimli olmalıdır. Bu konuda çaba ve mücadelemiz devam edecektir.

Emekliler bunun için örgütlenmeye ve mücadele etmeye devam edecektir.