Prof. Dr. Kemal Kocabaş

 

Haftada Bir / Prof. Dr. Kemal KOCABAŞ - kekocabasgmail.com

Bitmeyen tartışmalarla yeni bir yıla giriyoruz. Yeni yıl kutlamalarına yönelik İstanbul’daki, okullarımızdaki yasaklamalar, beden eğitimi derslerindeki kız öğrencilerin giysilerine yönelik bir imam hatip lisesindeki felsefe öğretmeninin ahlak dışı yorumları, kadınlara yönelik şiddet ve ağır KHK tartışmalarıyla yeni yıla doğru yol alıyoruz. Yeni yıl, her daim umutlarla kutlanır. İnsanlığın evrensel arayışı hep daha adaletli, eşitlikçi bir toplum ve yaşanabilir doğadır. Bu nedenle yeni yıl kutlamalarında tüm dünyada iyi ve güzel günlere yönelik insani vurgular, ortak vicdan öne çıkıyor artık… Dilerim ki yeni yılda tüm tartışmaları aşarak barışın egemen olduğu ve demokratik hukuk devletini yeniden inşa ettiğimiz bir Türkiye umudu doğsun.

 

Yeni yıl yazımı bugün şairlerimizin umut şiirleriyle oluşturmak istedim. İnsanın olduğu her yerde her daim umut ve yaratıcılık vardır. Şairler, duygularıyla, gözlemleriyle, dizelerdeki müzikle, matematikle hayatın senfonisi ve umudunu şiirlere taşırlar. Saygıyla selamladığımız, insanın ve toplumun vicdanı olan şairlerimizle, geleceğe yönelik umutlarımızı büyütüyoruz hep.

 

Şiirimizin, Türkçemizin şairi Nazım Hikmet “Hapishanede Yatacak Olana Öğütler” adlı şiirinde “Dünyadan memleketinden insandan / umudun kesik değil diye / ipe çekilmeyip de atılırsan içeriye / yatarsan on yıl on beş yıl / daha da yatacağından başka / sallansaydım ipin ucunda / bir bayrak gibi keşke / demeyeceksin / yaşamakta ayak direyeceksin… Yani içerde on yıl on beş yıl / daha da fazlası hatta / geçirilmez değil / geçirilir / kararmasın yeter ki / sol memenin altındaki cevahir” dizeleriyle en çaresiz koşullarda bile yaşamayı, umudu öne çıkarıyor.

 

Turgut Uyar, “Umuttur” adlı şiirinde “aslında bir alıştırmadır umut / öbürlerinin azıcık nefes diye bağışladığı / baharı beklemeye benzer / hain ve olmayanadır çünkü / umutsuzluğu taşır yanında / oysa nasıl olsa gelecektir bahar denen tarih / önüne durulmaz mantığıyla doğanın / yeşilden olma birim / sudan gelme itmeyle” dizeleriyle umudu tanımlarken Edip Cansever ise “Umuş” adlı şiirinde yeni bir başlangıcın umudunu, “Bütün iyi kitapların sonunda / bütün gündüzlerin, / bütün gecelerin sonunda / meltemi senden esen / soluğu sende olan, / yeni bir başlangıç vardır” şeklinde dizelerine taşır.

 

Özdemir Asaf da “Umut Rüzgarları” adlı şiirinde, umuda yönelik kararlı direncini dizelere şöyle taşır:

“Öyle bir ilkyaz ol ki korkut yaprakları, / Öyle bir son yaz ol ki tut yaprakları, / Sararıp dökülürken güz rüzgârlarında / Ardında savrulsunlar, unut yaprakları. / Sevinçlerinde onlar vardı, hüzünlerinde onlar / Seninle yeşerdiler, seninle soldular.. / Olsunlar senden sonra da umut yaprakları.”

Şiirimizin önemli isimlerinden Ahmet Arif de “Anadolu” şiirinde umutsuzluğa karşı adeta savaş açar ve insandan, erdemden yana düşlerini dizelere taşır: “Öyle yıkma kendini, / Öyle mahzun, öyle garip… / Nerede olursan ol, / İçerde, dışarda, derste, sırada, / Yürü üstüne üstüne, / Tükür yüzüne celladın, / Fırsatçının, fesatçının, hayının… / Dayan kitap ile / Dayan iş ile. / Tırnak ile, diş ile, / Umut ile, sevda ile, düş ile / Dayan rüsva etme beni.”

 

Metin Altıok ise “Kanadı Kırık Bir Akşam” adlı şiirinde yaşamı ve umudu “Sen bugünden yarına/Birazcık umut sakla.” dizeleriyle ifade ederken Hasan Hüseyin Korkmazgil de “Umut” adlı şiirinde “Kaybetmedim umudumu. /Doğuda daha iyi tanıdım seni;/ Her köşe başında bir hüzün türküsüyle,/ Umut oldun, ekmek oldun, yüreklere.” diyerek yüreklerdeki umudu ortaya koyar.

 

Metin Eloğlu ise “Uyan” adlı şiirinde, “Hadi uyan / Aydınlığa çık da çil gözlerin ışısın / İlkyazlar sıcağı biriksin yüreğine / Yoksul olsan da uyan / Garip olsan da uyan / Madem ki güzelsin, güzeli yaşatmak için / Madem ki iyisin, iyiliği yaşatmak için / Madem ki umutlusun, umudu yaşatmak için / Hadi uyan / Denizi dinle yaşamak desin / Toprağı dinle barışmak desin / Göğü dinle sevişmek desin / Bir plak konmuş gramofona / İşte aşk, işte özlem, işte savaşmak gücü / Uyan diyor, uyansana” dizeleriyle yaşam ve doğa sevincini umutla besliyor.

 

Urlalı Necati Cumalı’nın da şiirlerinde hep umut vardır, iyimserlik vardır. “Hürriyete Övgü” adlı şiirindeki “Boşuna değil dökülen kan / Hatıran daha aziz çıkacaktır / Bu felaket senelerinden / Asırlardır bu böyledir / Bütün kötülükler geçer / Yaşar iyi ve güzel olan” dizeleriyle, insanlığın evrensel değerlerinin hep yaşayacağına dair umudu dillendirir.

Necati Cumalı, “Son” adlı şiirinde de, gelecek güzel günlere dair umudu dizelere taşır:

“İçimden hep iyilik geliyor / Yaşadığımız dünyayı seviyorum / Kin tutmak benim harcım değil / Çektiğim bütün sıkıntıları unuttum / Parasız pulsuzum ne çıkar / Gelecek güzel günlere inanıyorum.”

 

2018 yılı, şairlerimizin dizelerindeki gibi, şiir gibi aksın.

Ülkemizde ve tüm dünyada barış, adalet ve vicdanın, umudun çok sesliliğini hep birlikte üretmek dileğiyle …