Çarşı içi dönüşümlü atık çöplüğü

Her yerinden tarih fışkıran bir kentte yaşıyoruz. Yıllar önce İtalya’ya gittiğimde, içinde hâlâ oturulan tarihsel binaların ne kadar güzel korunduğunu, aslına uygun onarıldığını, pencere önlerinde ve balkonlarda rengarenk çiçek saksılarıyla nasıl görsel bir şölen oluşturduğunu hayranlıkla görmüş; keşke Türkiye’de de böyle olsa demiştim. Ayrıca, tarihsel yapı ve yapıtların bolca bulunduğu başkent Roma, çok büyük bir açık hava müzesiydi. Günlük yaşamın sürdüğü çağdaş kentin yanı başında “Askeri Şehir” denilen, tamamen tarihsel yapıların bulunduğu, araç trafiğine kapalı, bir yandan arkeolojik kazıların sürmekte olduğu “müze kent” var… Milas’ta “Uzunyuva” kazıları başlandığında ve buradaki müze kurulduğunda, sevindik. Herhangi bir bina temeli ya da onarım için kazı yapıldığında paha biçilemez tarihsel eserlere rastlanan Milas’ımız da keşke Roma gibi başka bir yere tamamen taşınsa ve tüm tarihsel yapılar gün yüzüne çıkarılıp, onarılıp, halkın ziyaretine açılsa… Belki bu onlarca yıl sonra gerçekleşir. Biz şimdilik, gün yüzünde olanları koruyup değerlendirelim de…

İşte, anımsadığım kadarıyla, tarif ettiğim bu alanda da yıllar önce inşaat nedeniyle kazıldığında tarihsel kalıntılara ve bir mozaiğe rastlandı. İnşaat yarım bırakıldı, mozaiğin üzeri kumla örtüldü ve çalışmalara devam edildi... Ara sokaklarında dolaşmayı çok sevdiğim, eski evlerine hayran olduğum Milas’ımızdaki tarihsel yapılar onarılsa, içinde oturanlarca ya da turistik amaçlarla değerlendirilse, ne iyi olur… Oysa, çürümeye terk edilmiş onlarca yapı ve parke taş döşemek yerine asfaltlanmış pis ara sokaklar insanı üzüyor. Bir de geçenlerde, o tarihsel duvar kalıntılarının göründüğü çukur sayılabilecek alanın çöplerle dolduğunu görünce, ister istemez sinirlendim. Fotoğrafını çekip bu yazıyı yazma gereği duydum. Neyse ki organik atık pek yok. O yüzden; pet şişe ve karton kutu ağırlıklı çöp yığınına “geri dönüşümlü atık” demeyi uygun gördüm.

Artık üzerine alınan alınsın, yetkili ve sorumlular gereğini yapsın. Milaslıları da İzmirliler gibi, memleketleri, yaşadıkları kent konusunda fanatik buluyorum. Övündükleri kenti, övünmeye değer duruma dönüştürmek için herkes üzerine düşeni yapmalı.