Koca Çınar ...

Bir YURTTAŞ Bundan 90 yıl önce, Anadolu Bozkırının tam ortasında Bir çınar fidanı kök saldı. Bereketli yağmurlar can verdi. Kökleri yavaş yavaş uzadı Doğudan batıya, kuzeyden güneye Kucakladı kıraç toprağı. Köklerden gelen su Yapraklara ulaştı. Yapraklar besine çevirdi suyu Büyüsün diye gönderdi gövdeye. Gövde hızla büyüdü. Dal verdi. Sımsıcak Anadolu Güneşine doğru Uzattı kollarını. Tomurcuklardan yapraklar fışkırdı Her bir yaprak, Sanki Anadolu İnsanının Nasırlı elleri gibi Çalışkan, emektar. Kocaman bir çınar ağacı oldu. Etrafındakileri kıskandıran, Gıpta ile baktıran. Zaman geçti, devran döndü. Yaraladı koca çınarı kaba eller Baltaladı. Bazı yaprakları biraz sararmıştı. "Bu çınarın içi çürümüş. İşe yaramaz, keselim. Başka bir ağaç dikelim" Dedi bazıları. Vefasız, sert ve kuru bir rüzgar Sarsıyordu koca çınarı. Çınar bir hamle yaptı. Tüm Anadolu’yu kucaklayan kökleri ile Zorladı toprağı. Yapraklara gönderdi Can suyunu yeniden. Taze yapraklar fışkırdı dallardan Güneşin altında pırıl pırıl yanan Güzel yapraklar. Koca Çınar Türkiye Cumhuriyeti’dir. Kökleri Mustafa Kemal Atatürk. Yüzlerce yıldan süzülüp gelen Anadolu Kültürü ile Atatürk ilke ve devrimleri can suyu, Dallar ve yapraklar gençliktir. Koca çınar, kendisine yutturulmaya çalışılan Ölümüne neden olacak Kirli ve zehirli suyu kabul etmemiştir. O’nun için Anadolu’nun yağmurları Hepsinden değerlidir. Kendi öz kültürüne sahip çıkan gençlik Dayatılan ‘Vahabi Arap Kültürü’nü reddetmiştir. Koca çınar yaralı olsa da Yeniden hayat bulmuştur. Yaraları kapanacaktır. Yaşamaya, gelişmeye, yeni yapraklar vermeye Devam edecektir. Ne de olsa doksan yıl O’nun için ‘gençlik çağı’dır..