Son gibi

Hüseyin Serin Yanında varlığının Kırılırım. Kırıldıkça salınır öfke Sarsılır kanarım gün ortalarında Gece koyunlarında.   Günler ki uzun Geceler ki ağzı bozuk. Yakamoz çığlıklı, hasret…   Elini eteğini çektikçe yıldızlar Ateş saplı bir bıçak yüreğim Ormansız toprak Son gibi…   Cirit atarken yokluk İçim sersem ve donuk Ayın kulağı delik Beni duydu hem Hem de ürktü dün Bugün sel gibi gelirken.   İçime birikiyorum aptalca Dalıp çıkarken öncü/artçı faylar Yer üstü yaralı ceylan Sormaya bile gerek yok altını Koca bir kanayan. Aralarsa silahşör salaklıkları.   Şapka siperi gölgeliklerde Fil gibiyken kuraklık Yol uzun.   Yürümek yaşamak Zincirli bin bela Bağımsız bakış, aşk ve sevgi Saygı yokuş yukarı nefes.   Ahh! Yokluk Yarınsız yanlar…   09.08.2013 MİLAS