Feridun Hayati Ünüvar

Yoksulluğa çözüm olmasa da, çığırtkanların söylemleri, yurttaşları etkiliyor ve tetikliyor.

Haksızlığa-hukuksuzluğa, korkuya-baskıya ve zulme dayanabilen yurttaş; asgari ücret tespitlerine, açıklamalarına ve argümanlarına dayanamadı, sokağa çıktı.
Ankara'da toplanıp tepkilerini gösterenler, CHP'liler ve Sivil Toplum Örgütleri, Tandoğan Meydanı'nı doldurdular ve sel olup taştılar.

CHP'nin çağrısına katılan, açlığa ve yoksulluğa karşı birleşen yurttaşlar;
"Bıçak kemiğe dayandı" diyerek...
düşüncelerini, Tandoğan Meydanı'nda yüksek sesle dile getirdiler.

CHP lideri Özgür Özel, sayın Erdoğan'ı hem istifaya ve hem de meydanlara çağırdı.
"Seçim...Seçim" nidalarıyla, Erdoğan'ın Saray'dan çıkıp; şöyle halkın arasında bir dolaşıp, vatandaşının halini bi görmesini istedi.
Sanki bunları sayın Erdoğan ve devleti yönetenler bilmiyormuş gibi..!

Sayın Özgür olabilmiş Özel, yoksa siz müstesna mısınız?
Her yurttaşın kimlik bilgileri, iç çamaşırı ve gömleği, ne yeyip ne içtiği ve siyasi düşüncesi devletin... pardon, AKP arşivlerinin kayıtlarında belli değil mi?

Bu İstifa ve Seçim istekleri, acaba;
Erdoğan Rejimi'ne bir uyarı mı?
Yoksa bir isyan, bir nabız yoklaması mı?
Ya da neydi ?
Tüm bunların ne olduğunu, elbette zaman gösterecek.
Fakat hiç bir kimse, CHP'nin bu girişimini hafife almamalı ve taleplerini görmezden gelmemeli.
Elbette ki, Özgür Özel'in sadece yurttaşlara değil, partisine de bir cesaret ve umut verdiği, açık ve ortada!

Görünen o ki, yaşam standartları gün geçtikçe kötüleşen karnı aç, ama hamasetlere tok olan yurdum insanı; artık Suriye serüvenleriyle avutulup uyutulamayacak kadar aklını başına alıyor ve bir arayışın içinde. Ama gergin, sinirli ve öfkeli. Zira güveneceği sınıfsal bir sendikası ve sığınacağı gerçek bir çatısı yok.
Kendisini; kandırılmış, ihmal edilmiş, ötelenmiş ve aldatılmış olarak görüyor ve hissediyor...
Ve bu yüzden umacı gibi sarıldığı CHP'ye ve onun arka bahçesi yapmaya çalıştığı Sivil toplum Örgütlerine koşuyor.
Belli ki, yurttaş; kendisine gerçek bir kurtarıcı arıyor.
Kapitalizm'in dünyayı ve ülkeleri nasıl perişan ettiğini, insanlığın ne hale geldiğini, küresel boyutta görmüyor ya da düşünmüyor. Bilinci ve isteği kısıtlı. Ve bir çok nedenleriyle; tabii ki, ülkesine huzurun gelmesini, siyasi kavgaların bitmesini ve ülkesinde hukukun ve istikrarın egemen olmasını istiyor.

Asrımızın azgın Kriminal Kapitalist Sistemi'nde, bu istek ve beklentilerin gerçekleşmesinin ne kadar mümkün olduğu elbette sorgulanır. Bu konudaki Sistem tartışmaları bir yana, müsaadenizle ben de; beklentiler, senaryolar, istek ve oyunlar doğrultusunda birazcık da olsa; biriken toplumsal tepkilerin, bilince dönüşen düşüncelerini, mısralarla sizlere yansıtmaya çalışayım :

İSTİFA MUHABBETİ ÜZERİNE..!
Derinden derine bir ses geliyor
Uğulduyor.
Değirmen taşı gibi, döne döne
Ağır ağır.
Derinden, taa... derinlerden.
''Bıçak kemiğe...
Rejim ise,
Diktatörlüğe dayandı.''
Şayet
Diktatör değilseniz, hemen istifa.
Veto edilemeyen bu ses;
Derhal Seçim'e... fakat, önce istifa diyor ve dedirtiyor:
İstifa, hem de şimdi.
Hemen istifa !

Sesler, çığ gibi yuvarlanıyor
Çıkarcılara, yöneliyor
Tanrı yaratanlara
O'nu kullananlara
Tanrı'yı, koltuk değneği...
Koltukları ise, Tanrı yapanlara.
Maden ocaklarından, kalpaklılardan
Derinlerden, derinliklerden:
Yandaşlarınızla.. kayyumlarınızla
Koltuklarınızla gidin
Tekinizle değil, alayınızla...
Hepiniz gidin, hem de son hızla
Hem de dört nala...
Hem de şimdi, toptan istifa !

Gür bir ses gelir emeklilerden
Eyy istismarcılar...
Emekçiyi satan, Sarı Sandukalar
Dini-donu kullanan, ırkçı yobazlara
Etnik kimlikleri kaşıtan, kafatasçılara
Hamasetçi, doymaz yağlı boğazlara
Alınteri çalan, küresel hırsızlara
Hakkını arayanı, işten atanlara
Emperyalist sömürücülere, işbirlikçi patronlara
Prim verdiniz, göz yumdunuz...
Dost oldunuz, cep doldurdunuz..Emekli olduk bizi de çalıştırdınız
Sarardıkça sarardınız, sus-pus oldunuz..
Terk edin artık o koltukları
Defolun, gidin sendikalardan
Kemiğe dayandı bıçak, duramıyoruz
Yetti gari deyip, bağırıyoruz:
İstifa... İstifa... toptan istifa !

Evet sevgili okuyucular,
Gerek seçimler ve gerekse siyasetçiler, bu ülkeye demokrasi ve laikliği, hukukun üstün olduğu demokratik, sosyal bir Sistem'i getirmek istediler, fakat getiremediler. Getirmek isteseler de buna, müsaade etmediler. (Düzen, malum. Kapitalist Sistem)
Bu düzen, 100 senedir hep böyle, egemen güçlerce sürdürülüp gitti ve gidiyor. Taa ki, Sosyalist bir düzen kurulana kadar da, böyle gidecek...
Siyasetçilerimiz ya bu sistemleri veya kuralları bilmiyorlar. Ya da bildikleri halde, halkı aydınlatmıyorlar!

Umudumuz ve mücadelemiz elbette yok olmadı ve gittikçe de artıyor. Zira, gün geçtikçe Kapitalizm'in son aşaması olan Emperyalizm, sonunu hazırlıyor.
Bütün mesele tüm işçileri, yani kafa ve kol emekçilerini, sınıf bilinciyle bilinçlendirmek ve komşulardan başlayıp tüm dünya ülkelerinin emekçileriyle birleştirmek.

Kalın sağlıcakla, istifa ve seçimlerin çözüm olmayacağını bilerek, sevgi ve dostlukla.