Ferhan Yedilioğlu

Hayatın her birimize göre değişik anlamı vardır. Önceliklerimiz, umutlarımız, hayallerimiz... Aslında hepimiz kendimize sormalıyız; Benim hayatımın anlamı nedir? Neyiseviyorum? Nedenkorkuyorum? Ne yapmak isterim? Nerde mutluyum? Nerede olmak isterim?

Bu tür sorular kendinizi keşfetmenizi sağlar. Hayatınız tercihlerinizden ibarettir; yaşadıklarınızda kimsenin suçu yoktur. Etrafınızdaki kişiler sadece size aynalık yapmaktan öteye geçemez. O halde yine aynı şeye geleceğim kendimizi tanıyıp ne istediğimizi bilmeliyiz.

Aslında birçoğumuz hep isteriz. Peki, sadece ne istediğimizi bilmekle her şey hallolmuş olur mu? Hatta daha ileri gidip istekleri gerçekleşen insanlara onlar çok şanslı deriz. Ben şansa inanmayanlardanım. Şansını kişi kendisi yaratır. Evet, istemek güzel ama sadece istemekle olmaz. İstemeli, inanmalı, planlamalı ve çalışmalı…

Öğretmenlik mesleğimde öğrencilerimle ilişkilerimde tatlı sert olmaya dikkat etmişimdir. Aslında hayatımızda da tatlı sert olmalıyız. Ne hayatımızı çok değersiz gibi başıboş bırakmalı nede anı yaşamaktan vazgeçip robot misali hayatı plana bağlamamalı. Aslında her şeyde bu öyle değil mi?

Hayat çok kısa. Zaman bizim için çok önemli. Unutmayalım ki; geçen zaman değil ömrümüz. Peki, ömrümüz boşa harcanacak kadar değersiz mi? Bu kadar kısa hayatı daha kaliteli, daha az stresli yaşamak için ne yapmalı?

Hepimiz günlerimizi aylarımızı yıllarımızı yapacağımız işleri planlayarak geçiriyoruz. Benim planla işim olmaz diyen kişi bile hayatını planlıyor ama farkında değil. Tam yaptığımız o rutin koşturmadan bıkmış iken bir bakıyoruz ki beklemediğimiz bir olumsuzluk veya olumluluk kapımızı çalıyor. Yaptığımız planlar bir anda sekteye uğruyor.

Hayatını planlayan, gelişigüzel aklına geleni yapandan her zaman bir adım öndedir. Ama unutmamalı ki; her şeyde olduğu gibi, fazlası da samimiyeti yok eder. Biz hayatımızı planlarken hayat elimizden akıp gidiyor. Geç de olsa anladığım bir şey var; hayat planladıklarımıza eğilince değil, planlamadıklarımızla ilgilenince güzelleşiyor. Planlı yaşamak için yaşamayalım, daha kaliteli yaşamak için plan yapalım.

Ben size plansız olun demiyorum. Sadece her şeyi kararında yapın diyorum. Hayat, yapmamız gerekenler ve yapmak istediklerimizden sınırlı. Yapmak istediğimiz şeyleri yapabilmemiz için planlı olmalıyız. Hayatımızı kolaylaştırmak için plan yapmalıyız. Zamanımızı boşa harcamamak için plan yapmalıyız. Planlı olmak; stresli olmaktan, her an telaşlı olmaktan kurtarır bizleri… Enerjimiziarttırır. Bu da sizi mutlu eder. Kendinize ayırdığınız zaman dilimi olur. Bence de bu dilim hayatın en mükemmel dilimidir. Bu dilimin tadına varmak için planlı olmak gerekir.

Yaşamımızın daha kaliteli olması için yapmamız gerekenleri düzenli bir şekilde ötelemeden yerine getirmeliyiz ki yapmak istediklerimize zaman kalsın. Yoksa işin içinden çıkamayız. Bu noktada ‘’Bugünün işini yarına bırakma’’cümlesi bence anlam kazanıyor.

Belki planlı davrandığınızda etrafınızdaki insanlar size kontrol tutkunu olarak bakabilir. Doğrusu benim bu tür tutumlarla karşılaştığım oluyor. Ama takmıyorum. Çünkü bu hayat benim. Ben nasıl istersem öyle yaşarım. Oysabilmedikleri bir şey var o kişilerin; hayattan ne istediğini bilen insanlar planlı insanlardır. Hiç bir şeyin ayaklarına oturdukları yerde gelmeyeceğini bilirler o kişiler…

Bence sizde hayatınız değersizmiş gibi davranmaktan vazgeçin. İsteyin, inanın, planlayın, çalışın ve bekleyin. Göreceksinizki; mucizeler kapınızı çalacak. Mutluluğun anahtarı; kendinizi sevmek ve kendinize güvenmekten geçer. Hayatınızdaki tercihlerinizi planlı bir şekilde doğru yaparsanız, inanıyorum ki hayat size gülümseyecektir.

Ya planladığınız hayatı yaşamayı tercih edersiniz ya da size başkalarının sunduğu hayatı yaşarsınız.  Yazımı, hoşuma giden bir cümle ile bitirmek istiyorum; Bir plandan yoksunsan, başkalarının planlarının bir parçası olursun.

Sevgi ile kalın…