Muhsin DURUCAN

“Dürüstlükle namus, beraber bulundukları tüm duyguları süslerler.”

J. J. Rousseau

“Eğer güven varsa bir kalpte; o kalpte sevgi de bulunur, dürüstlük de…”

Balzac

“Benim sloganım, konsantrasyondur (yoğunlaşma) fakat ondan önce

 dürüstlük ve üretim gelir.”        Dale Carnegie

 

İnternet ortamında gezinirken ilginç ya da özgün yazılar gözümüze-gönlümüze yansıyor. İşte bunlardan birisi, küçük yaşta dürüstlüğü konu alan bir metin… Gerçeğe ve empatiye (duygudaşlık) dönüş yaparak yazıyı okurlarımla paylaşmayı yeğledim. Evet, güncel özelliği de var yazımızın… Sunması benden, okuması sizden, derim.

***

Edindiğim bilgilere göre; “Genç Kaymakam, yeni atandığı ilçeye bakmaya gitti. İlçeyi kendi başına gezdikten sonra, ara sokakta gördüğü çay ocağında, bir bardak çay içeyim, düşüncesiyle oturdu.

 

O anda 12-13 yaşlarında bir çocuk: ''Amca boyayayım mı? Dedi...

 

Ayakkabısı boyalı olmasına rağmen, çocuğu kırmamak için ''Tamam gel boya!” Dedi.

 

Bu arada: ''İyi boyarsan sana istediğin paranın iki katını veririm.'' Deyince, o çocuk:  "Ben hep aynı boyarım!" Demesin mi?

 

Kaymakam: "Nasıl yani?" Diye sorunca:

 

-Öğretmenimiz: ''Çocuklar, ne iş yaparsanız yapın ama herkese aynı yapınız. Ayrım yapmayınız!" Diye tembih etti.  Ben de bu parayla hasta anneme ilaç alacam, sana ayrım yaparsam o ilaç annemin hastalığına şifası olmaz!

 

Genç Kaymakam, hayatının en iyi dersini almıştı! Ağlamamak için kendini zor tuttu!

 

Boyacı çocuğa cebindeki en büyük parayı verirken, bir de kartını verdi. Babası olmayan ve hem okuyan hem de hasta annesine bakmaya çalışan çocuğa ilgilenme sözü verdi.

 

Çocuğa o dürüstlüğü aşılayan öğretmenini de ziyaret ederek, ilçe de görev yaptığı sürece ilgi gösterdi.

 

Boyacı çocuktan duyduğu: "Bizde herkese aynı olur." Cümlesini meslek hayatında unutmamak ve hep uygulamak için makamında masasında bulunan isimliğinin arkasına yazdırdı.  Kimi zaman uygulamakta zorlansa da asla taviz vermemeye çalıştı! ”

*

Bir zamanlar erdemi örnek alan öğrenciler; davranışıyla, giyimiyle ve öğrencilerini etkilemesiyle tanıdığımız gizli kahramanlarımız o eli öpülesi öğretmenler; öğretim ve eğitime önem veren kaymakamlar varmış! Şimdilerde var mı acaba?

 

Şiirleştirdiğim duygularımı “Öğretmenim” başlığı altında okurlarımla paylaşmak tan mutlu olurum! Buyurunuz okuyalım. 

 

 

Öğretmenim

 

Ne bir tepe ne bir dağ, koskocaman Ağrı'yız

Ayrım yok ülkemizde; hem doğu, hem batıyız.

Öğrettikçe öğrenir, tükenmeyiz yanmakla

Kemalizm’in yolunda yürürüz, kararlıyız.

Görev asıl amaçtır, öncelikle köyümüz

Tüm öğretmen ordusu biz o zaman mutluyuz.

 

Ayşe mi hasta bugün? Bak bu yanım ağrıyor

Hani, Mehmet gelmemiş? Gözüm onu arıyor

Biz sizin için varız, sizinle bir bütünüz

Öğrencisiz okulun bir anlamı olmuyor.

Görev asıl amaçtır, öncelikle köyümüz

Tüm öğretmen ordusu biz o zaman mutluyuz.

 

Yurdumun toprağında taşında izim olsun

Yavrularım yetişsin, Ata'ma yüzüm olsun

Sevgi, saygı, kardeşlik işlensin sınıf sınıf

Uygarlık tarihine ak sayfalar konulsun.

Görev asıl amaçtır, öncelikle köyümüz

Tüm öğretmen ordusu biz o zaman mutluyuz.

 

Öğretmenlik kutsaldır ülkemin her yerinde

Dere dere çoğaldık bu akarın bendinde

' Övün, çalış, güven! ' der Başöğretmen Atatürk

Öğretmenin eseri insanlar yeryüzünde.

Görev asıl amaçtır, öncelikle köyümüz

Tüm öğretmen ordusu biz o zaman mutluyuz!

 

                       Muhsin Durucan

 

                                   *