Hüseyin Serin

Yaşarken / Hüseyin SERİN / Emekli Öğretmen

Sanki ben

Fırçasına kul bir ressamım ya

Bütün tablolarımın orta yerine

Ona buna inat olsun diye

Seni koyuyorum ya.

Egolarımın esiriyim ya

Renkler sadece gözlerini

Dudaklarını çizdiriyorlar ya bana.

Sen de

Bu adam bana deliden öte

Kul köle diyorsun ya

İşte o iş öyle değil

 

Yarınım mısın ?

Hayır.

Bugünüm mü ?

Hayır.

Sadece güne dalmış

Kırık bir ok.

Yine de aferin sana

Başka ne denir

Oralardan bile güne karışıyorsun ya.

Boyaları tutsak edip

Güya onu çizdiriyorsun ya

Sana da aferin be akıllı fırça.

Ben dünü

Bir hayıt çalısına

Mantar dizer gibi takıp

Sırtımı döndüysem

Günü ve yarını ipotek ettirmem

Kapital akıllı fırça

Üstelik her telin bayılırken tuvalde.

 

Ekim 2014 / MİLAS