Hüseyin Serin

Yaşarken / Hüseyin SERİN / Emekli Öğretmen

 

Boncuk mavi hava

Akılsa Şahan Deresi gibi

Başına buyruk ve asi

Sekizinci zeytin çuvalının

Bağlarken ağzını

Yaşar’ın eşeği

Tekmeler atıyordu

Asar Dağı’nın çamlarına.

Zeytinleri temizlerken elleri

Bir yandan da çayırların

Saçlarını tarıyordu bilerek/bilmeyerek.

Ressamın ısrarcı elleri

Hangi düşüncelerinden arttırıp

Koyduysa tablonun üst köşesine kokunu

Sevdaya tünemiş bir Şubat gibi

İnmeye de hazırdı nabız atışları

Kollarını iyicene vurmuşken yorgunluk.

Güncel oluşum zeytin iken

Ne yapsın sırıklanan ağaç.

Dil kaç kere daha sövsün

Bir coğrafya kazası gibi

İki dal arasında

Sollayıp geçerken bir uçak gürültüsü

Kalem kadar uzak

Kağıt kadar yakınken mola.

Yalınayaktı kış öfkesi Şahan Deresi’nin

Onca yılışıkken köpek sesleri.

Laleler ve nergisler ise inadına

Kabadayı kokulu idiler mandallarda

Yırtılırken bulutlar.

Yıldızsız bir gece midir

Güneşsiz yaz mı ağzının tadı

Kestirmek güç avını kovalayanın hırsında

Korkudan sırsıklam olmuş av bedeni

Arasındaki günce yine de maviydi

Saat dört sularında zeytin başında

İki dal arasında yürek silkelerken

(Ocak / Şubat 2015 - Karacahisar Köyü/MİLAS)