M. Cafer Mete

Hamdi  Esmer öğretmen 1913 yılında Antalya Aksu ilçesinin  Mahmutlu Köyü’nde doğdu. İlköğretimini kendi köyünde tamamladı. 1932 yılında Kayseri Öğretmen Okulu’ndan mezun oldu. Çeşitli il, ilçe, köylerden sonra gezici başöğretmen eğitmen kurslarında öğretmenlik yaptı. 1940 ila 1949 yılları arasında Aksu Köy Enstitüsü’nde Türkçe öğretmeni olarak görev yaptı. Benim de 3 yıl Türkçe öğretmenimdi. Bizlere Türk Dili ve Edebiyatını öğretmek için olan gücüyle çalıştı. Ne var ki 1946’da okulumuza müdür olarak gelen Kemal Kaya tayinini istedi ve Antalya’ya tayinini yaptırdı.

Öğretmenim Hamdi Esmer 1973 yılında emekli oldu. Emekli olurken, öğrencilerine yani bizlere nasıl seslendi:

Sevgili arkadaşlarım;

Kırk bir yıllık meslek hayatımın 33 yılını ovanızda geçirdim.

Herbirinizi öğrencilik yıllarınız ve çocukluk anılarınızla bilir tanırım. Çünkü cep defterimde hepinizin bir anısı vardır. Uzun yılların bıraktığı izlerde derin ve unutulmaz oluyor. Fırsat düştükçe bu yaşantıları dile getirdik, beraberce yaşadık ve yaşattık. Yine de yaşatacağız.

11 Haziran 1973 tarihinden itibaren yasalarımız yönünden kendi isteğimle meslekten ayrılmış bulunuyorum. Fakat bu sizleri ayırmış değilim. Aranızdayım, daima aranızda yaşamak mutluluğunu sürdürmek özlemini taşımaktayım.

Mesleğin tatlı ve sıkıntılı yıllarını beraber geçirdik, acıyı ekmeğimize katık eyledik. Öyle zamanlar oldu ki belirtilenleri kızılcık şerbeti şeklinde niteledik.

Cumhuriyetin kuruluş yıllarının heyecanını bugüne dek yaşadık. Sizlerle birlikte Ata’nın emanetine sahip çıktık, O’ndan ayrılmadık, her taraf ateşle dolu olsa da. Bir an olsun Atatürk’ün yolundan sapmadık ve sapmayacağız.

Şimdi mesleğe veda eden, fedakar öğrencileri ile birlikte yeni kuşaklara nöbeti teslim ediyoruz. Emanetimizi devir ettiğimiz torunlarımızın nişanın da ya da nikahında bulunmak bizi geçmiş yılların anılarıyla duygulandırıyor.

Çalışmalarımız sizleri günün yorgunluğu ve işlerimizi etkileyen nedenlerle gücendirmiş ve darıltmışsam bağışlayınız. Hiçbir zaman hislerimle k-hareket etmedim. Mesleğimi ve sizleri sevdim. Seven kimsenin hareketleri kına olmaz geçici olur. Kendime zararlı, size yararlı olduğuma inanıyorum.

Bunu da içten duygularımla yaptım. Sağlığım müsaade ettiği ve güveniniz devam ettiği sürece bu yoldan ayrılmayacağım.

Bir gün hiç beklemediğiniz bir yerde “Hocam” diye bir ses işitir, yerinde bulmadığınız bir yetkiliye hitaben kartınızı yazarken, yanı başınızdaki şahsın “müsaade eder misiniz, kartınıza bir bakayım” isteği ile karşılaşır, “öğretmenim” diye elinize sarıldığını gördüğünüz de yorgunluğunuzu unutursunuz.

Bu meslek sevilmez mi? Topluma hizmet edilmez mi?

Sev öğretmenim sev, sev ki mutlu olasın, mutluluğa eresin,

Unutulmaz anılarla her birinizi kucaklar, gözlerinizden öper, başarılı ve huzurlu yıllar dilerim.

Not: Sevgili öğretmenim bize gösterdiğin vatan, millet, bayrak, cumhuriyet ve Atatürk ilkeleri yolunda yürüdük, yürüyeceğiz.

1. Hamdi ESMER

Antalya – Aksu Köy Enstitüsü Öğretmeni (Emekli)