M. Cafer Mete

Sevgili halkım:
Genel olarak bakıyorum, ülke yangın yeri gibi bir şey oldu. İnsanlar umutsuz, boş gezen, yolsuzluk yapan, hırsızlık, yalancılık, dolandırıcılık, adam dövme, gasp, soygun, kadın dövme, öldürme. Hakikaten bunlar yangın olaylar. Önü arkası alınmıyor.
Piyasa ayrı bir alem, fiyatlar artmış, pazarda beş liradan ucuz bir şey yok. Bu artışlar bütçemizi sarsmış değil, tamamen tarumar etmiş, ne yapacağımızı bilmez hale getirmiştir.
İşsizlik almış başını gidiyor, boş gezen kalfaları gibi gençler boş geziyor. Ana baba parası ile kahve köşelerinde okey başında zaman öldürüyor. Hâlbuki bana göre zaman öldürme vakti değil. Güzel yurdumun kalkınması için hepimizin çalışması, uğraş vermesi gerekmez mi? İşsizlik gençleri ateş gibi yakıyor.
Geçen gün yolda rastladığım iki gence ‘Gençler bir soru sormama müsaade eder misiniz?’ dedim. ‘Sor bakalım amca’ dediler. ‘Sigara içiyorsunuz, gördüm. Bu sigarayı anne babanın parası ile mi içiyorsunuz? Yoksa alnınızın teri ile mi, kazanıp da mı içiyorsunuz?’ dediğim zaman ikisi de sustu. ‘Ne oldu?’ dedim.
‘Amca, öyle bir soru sordun ki, cevap vermeye utanıyoruz’ dediler. Belli ki ana baba parası ile içiyorlar.
Yapılan zamlar hepimizin belini büktü. Akaryakıta yapılan zam bütün emtiaya yapılan zamdır. Çünkü hemen halka yansır. Ekmeğe zam yok deniliyor, ama eskiden bir ekmek iki gün yetiyordu, şimdi bir ekmek bir öğün bile yetmiyor. Fiyat yerinde ama gramaj düştü.
Büyüklerimiz kendi maaşlarında yüzde 32 zam yaptı, küçüklere yüzde 4 çok görüldü. Bunda bir adaletsizlik var gibi geliyor bana. Bu adaletsizliği düzeltmemiz gerekiyor. Halkımız geçim derdinde, şirketler ve zenginler borçlarının affı derdinde.
Kamu mallarını sattık. Satacak bir şey kalmadı ama ben hatırlatayım, okullar kaldı. Onları da özelleştirelim, herhalde epey bir para gelir.
Partilerimiz, seçim zamanında çeşitli vaatler yaparak propaganda yaparlar. Ama sonunda bu vaatler unutulur gider. Ama halk unutmaz. Hani memurlara, emeklilere vaat edilen 3600 ek gösterge ne oldu? Sayın Cumhurbaşkanımız, yerel seçimler sonrası uygulanacağını ifade ettiler ama aradan uzun bir zaman geçmesine rağmen ses seda yok. Yine unutuldu.
Bakınız, hayvancılığı bitirdik, et yiyemez olduk. Hayvancılık yok diye ot, hububat üretmedik, samanı dışarıdan alır olduk. Tavuk bitti, balık zaten iptidai şekilde avladığımız için bitirdik. Pirinç, nohut, fasulye, mercimek bitti. Zaten esnaf da bitti. Ne kaldı: Yalan, dolan iftira, tehdit, korku öne çıktı. Yahu nedir bu dış güçlerden çektiğimiz? Şu Amerika denen cani var ya, sanki ekmeğimizi aşımızı veriyormuş gibi her şeyimize karışıyor. Sözünü tutmuyor, yalan üstüne yalan söylüyor. Çarşı Pazar yangın yeri, hep Amerika’nın marifeti...
Amerika, biraz insafa gel. Köylü, memur, emekli ve işçiyi vurdun. Şimdi de Fırat’ın doğusuna geçip kalleş PKK’yı vurmak, kökünü kazımak istiyoruz. Ona da mani oluyorsun. Yahu açık söyle, senin gayen Türk milletini yok etmek mi istiyorsun? Avucunu yalarsın. Umarsın Amerika, umarsın çalı dibinde bir tek Türk kalsa dahi sana yeter.