Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

“Her zamankinden daha fazla …” diye başlayan cümlelerin sonu genellikle “inşallah” diye yanıtlanan soyut, sakat, samimiyetsiz, laf olsun diye söylenmiş dileklerle biter.

Bu cümleleri çoğunlukla siyasiler, genellikle kendileri ile ilgili bir seçimi kazandıktan sonra, bir sonraki seçimin öncesine kadar söylerler.

Bu nedenle de samimi değildirler.

Açılımı belli olmadığı, açıklaması da bulunmadığı için soyut, kişisel çıkarla toplumsal çıkarı çatıştırdığı, genellikle uygulanma şansı olmadığı için de, sakat söylemlerdir.

Söyleyen de, dinleyen de aslında inanmadığı için “laf olsun” diye söylenmiş, görev olduğu için edilmiş cümlelerdir.

Alın size birini…

“Her zamankinden daha fazla dayanışma içinde olmalıyız.”

Bu cümleyi henüz duymadıysanız, bekleyin, yakında duyarsınız.

Çünkü, söyleyenin kendi seçimi uzakta, ülkenin seçimi kapıdadır. (Belki Nisan’da …)

Dayanışma..

Siyasette buna kim, ‘olmasın’ diyebilir?

Siyasi parti, zaten, bu demek değil midir?

Anadolu kan gölüne dönmüş, anayasamıza taciz sıradan üçüncü sayfa haberlerine dönmüşken, bir siyasi aktör de “fiili durum var, nikah kıyalım da kurtulalım” demeye başlamışsa, dayanışma tek direniş tarzı değil midir?

Öyledir!

Öyledir de; bugün söylendi diye yarın olacak şey değildir.

Siyasi partilerde dayanışma, eşitlik ve adaletin meyvesidir.

Önceden “eşitlik” tohumlarını ekip adaletle büyütebilmişsen, istemesen de dayanışmayı hasat edersin.

Eğer değilse…

Umduğunla değil bulduğunla yetinir,

Ülken cehenneme koşar adımlarla yaklaşırken,

Kendin söyler, kendin dinlersin.

(25.10.2016)