Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

İşe, zarar eden kamu malları satılarak başlanmıştı.

Zarar ettikleri için satıldığı söylenmişti.

Bazıları, satılabilmek için zarar ettirilmişti.

Daha sonra söylem değişti.

Sıra “Devlet tüccar mı?”,”Zarar eden malı kim alsın, tabii ki kâr edenler satılacak” denilerek, ülkenin en fazla kâr eden KİT’leri satıldı.

Bazıları arsa tutarının yarısına, bazıları stoklarının yüzde bilmem kaçına.

“Toplumun malını nasıl satarsın, kaça satarsın?” diye soran olmayınca, neden söylemeye de gerek kalmadı.

“Kamu yararı yok” gerekçesi ile verilen mahkemelerin iptal kararları, önce buzdolabına, sonra yeni çıkarılan geceyarısı yasaları ile çöpe atıldı.

“Babalar gibi” satıldığı, “Sat sat bitmediği” söylendi.

Satılacak mal bitti, satacak heves bitmedi.

Devletin varoluş gerekçesi olan eğitim, sağlık ve güvenlik de satıştan nasibini aldı.

Muayene olmak için özele, ilaç yazdırmak için devlet hastanesine gitmiyor muyuz?

Parasız diploma almak için devlet okuluna, para ile eğitim almak için özel okula göndermiyor muyuz çocuklarımızı?

İşsizler ordusuna ekmek kapısı olmadı mı özel güvenlik?

Boş yuvaya konmaz mı beleşçi kuş?

On beş temmuzda görmedik mi, boş bırakıldığı için hatır karşılığı ele geçirildiğini devletin?

İçinde mal bitince dükkanın satışına gelmez mi sıra?

İş ve işlevi bitirilmişse, devletin özelleştirilmesi yok mudur sırada?

Anayasa değişikliği, devlet yetkilerinin bir kişiye devridir.

Bu referandum, kamusal devletin özelleştirilme işlemidir.

Bakmayın siz “evet”çilerin millet egemenliği dediğine,

Millet ya “hayır” diyerek on yıllardır süren bu oyuna dur diyecek,

Ya da, “evet” diyerek, beş yılda bir egemenliğinin hangi ele geçtiğini uzaktan seyredecek.

 

(23.02.2017)