Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

Bu yazı yayınlandığında, 2017 yılının ikinci gününde olacağız.

Adı, yeni yıl.

Ben “yeni” sıfatı taşıyan tüm yapılardan, yapılanmalardan ve adlandırmalardan korku duymaya, uzak durmaya başladım.

İçimden kutlama mesajları bile yazmak gelmiyor.

Eskiden böyle değildi.

“Yeni”; farklı, faydalı, insancıl özelliklerin toplamıydı benim için.

En önemlisi de umut vardı içinde.

Şimdi yok.

Şimdilerde, sadece henüz yaşanmamış olanı ifade ediyor ‘yeni’.

Eskiden devrim vardı dilimizde, kötü düzeni değiştirmek vardı özlemimizde.

Sınıfsız bir toplum, sömürüsüz bir dünya süslerdi rüyalarımızı.

Borç almak ayıplanır, pahalı giyinmek kınanırdı gençliğimizde.

Madenler devletin, hakimiyet milletin olsun ister, yöneteni baş, kendimizi tebaa görmezdik.

Hayali ihracat hükümet devirir, bayramları karıştırmak görevden alınma sebebi sayılırdı.

Tutarsızlık kınanır, zam yapmak ayıplanırdı.

Bir sözümüzle terörist başı Suriye’den çıkar, “yurtta sulh, cihanda sulh” şiarımızdı.

Dünya, söylediğimizi yapacağımıza inanırdı.

Daha da önemlisi,

Fakir çocuklarından Mevlüt Mert Altıntaşlar değil, Aziz Sancarlar yetiştirir, koynunda celladını büyütmez, kuzuyu kurda teslim etmezdi devlet.

Yazın bunların tersini bir yere, göreceksiniz adı, son eskidiğimiz yeni olur.

Sizce, mesajlarınızda yazdığınız gibi olabilir mi, yeni dediğimiz yıl.

Bence olmaz.

Bence olmaz, olamaz, siz değişmeden ve değiştirmeden tüm sahiplerinizi.

Kanda, gözyaşında, ilkesizlik ve ülkesizlikte istikrar (!) devam edip gider.

Yol aynı, yöntem aynı, yöneten, yönetilen aynı.

Sadece adı yeni diye 2017’den güzel şeyler beklemenin anlamı var mı?

Bence yok.

Kedere kader dediğimiz ve sadece seyrettiğimiz sürece hiç anlamı yok.

Sen yenilenmeden, sene yenilendi diye sevinmenin, bence hiç bir anlamı yok .

(27.12.2016)