Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

Siyasette iletişim, parti ile seçmen arasındaki bir faaliyet olarak ele alınmakta ve bunun incelikleri parti eğitimlerinde partililere beceri olarak kazandırılmaya çalışılmaktadır.

Oysa iletişim, siyasi partinin yaşamsal faaliyetlerini yerine getirebilmesi için gerekli olduğu gibi, yaşıyor olduğunu gösterebilmesi için de gereklidir.

Şöyle de söyleyebiliriz.

İçinde iletişim var ise siyasi parti yaşayan bir toplumsal organizmadır.

Siyasi parti içinde iletişim kanalları çift yönlü olarak, yatay ve dikey olmak üzere iki türlüdür.

Dikey iletişim, genel başkan ile sade üye arasında kurulu, atar - toplar damarlar gibi, bitkilerdeki odun ve soymuk borular gibi, ters yönlü ve dönüşümlü çalışan bir yapıdır.

Genel başkan ve onun adına biri bir üyeyi, bir görevliyi arayıp fikrini alıp, emrini iletiyor, bir üye de genel başkana veya onun adına yetki kullanan kişiye ulaşıp meramını anlatıp, doyurucu yanıt veya sonuç alabiliyor, veya ikna olabiliyor ise, o siyasi parti yaşıyordur.

Bu kanallar nereye kadar kurulu ve işler tutuluyor ise, parti oraya kadar yaşıyor ve yeşeriyordur.

Kanalların kurulmadığı veya açık tutulmadığı alanlarda kalan partililer de, ya kendiliğinden çekip gitmekte ya da soruşturmalarla budanıp gönderilmektedir.

Bu durum genellikle “arındık, aklandık, şimdi büyürüz” diye geçiştirilse de, dallanan zeytin ağacı olmadığı için beklenen sonuç alınamamaktadır.

Yatay iletişim ise aynı köy, ilçe, il içindeki tüm partililer arasındaki sevgi, saygı , güven, sohbet, muhabbet içerikli tanışıklık ve dayanışmadır.

Akıl alıp, görev verebilmektir.

Görev yapana minnet, yapmayana sitem edebilmektir.

Soru sorup, sorusuna cevap verebilmektir.

Sitem edenin evine çayını içmeye gidebilmektir.

Günü geldiğinde herkesi, referandum için kapı kapı gezdirebilmektir.

Kısaca;

Parti olarak işlevini yerine getirebilmektir.

Bunun tersini ise anlatmaya gerek yok, o herkesin gördüğü, bildiği şeylerdir.

 

(12.01.2017)