Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

Tek adamlık, tek adamların genellikle kendi tercihleri değildir. Tek adam, özellikle siyasette, o tek adamın adamı olmak isteyenlerin eseridir.

Etrafında hep gülümseyen yüz, hep alkışlamaya hazır el, övmeye hazır diller vardır.      Etrafındakileri tanıyamazsınız, hepsi birbirine benzer. Yüzleri tek tip maskelidir. Hiç birisi kaş kaldıran değil, hepsi baş eğen, övgü düzendir.

Tek adamın etrafında, fikir üretecek kadar akıllı, söyleyecek kadar ahlaklı kimse bulunmaz.

O, etrafındaki yapay ve yalancı güçten zehirlenen, kendine kötülük edecek kadar etkilenen yalnız ve zavallı biridir.

Zavallıdır, güçlü olduğunu sanır, oysa güçlü olmak için lider olacak kadar zaman bulamamış, bunu anlayamamıştır.

Zavallıdır….

Kendisinin herşey, herkesin kendinin olduğunu sanmaktadır.

Öyle olmadığını, çorba dağıttığı kepçeyi, ulufe dağıttığı keseyi, makam dağıttığı reyi kaybedince anlayacaktır.

O, kalabalık sandığı çoklukta yapayalnızdır.

Kalabalığın, tıpatıp aynıların değil, farklıların bileşkesi olduğunu anlaması zaman alacaktır.

Tek adam aslında yalnız adamdır.

Yalnız olduğu için güçsüz, güçsüz olduğu için sonunda kaybedecek adamdır.

Tek adamlık bağımlılıktır.

Öyle kalmak için durmadan kumar oynayan adamdır.

Tek adam, “dur” denilemeyen, yapacaklarının önüne geçilemeyen adamdır.

Nereye kadar gideceği bilinemeyen, dün dediklerine bakarak, yarın söyleyecekleri kestirilemeyen adamdır tek adam.

Tek adam, yöneten değil idare eden adamdır.

Siyasette tek adam, yaptığı yanlışların bedelini, partisine, partilisine, iline, ilçesine, ülkesinin gelecek nesillerine ödeten adamdır.

O nedenle;

Var olanlardan kurtulmak, yerine de yenisini koymamak, tek dileğimiz olmalıdır.

(26.05.2016)