Raşit CENGİZ

Bana göre de ... / Raşit CENGİZ

Soru şu:

Bir siyasi partinin örgütü kaç kişiden oluşur?

Bunun için standart bir rakam vermek mümkün değil.

Bu sayıyı amaç ve izlenecek yöntem belirler.

Amaç, fikir kulübü gibi çalışmak, ya da “sistemde bir gün bana da sıra gelir” diye oturmak ise, bu sayı çok sınırlı olabilir.

Böyle kurulmuş, ya da böyle yaşamak zorunda kalmış çok sayıda siyasi parti zaten var.

Onların örgüt yapıları ya da yapısızlıkları demokrasi ayıbı olmakla beraber, toplum yaşamı için öncelikli sorun değildir.

Soru ve sorun olan, amacı iktidar olmak, yöntemi de ülkenin her yerinde tam saha markaj yapmak olan siyasi parti örgütlerinin, sayıca kaç kişi olacağı ve bu sayının gerçekte olup olmadığıdır.

En iyi bildiğim bir örnekle devam edelim.

Ben, devleti kuran, kurduğu devlete demokrasiyi getiren, şimdi de savunmak sorumluluğu olan, o nedenle de seksen milyon yurttaşa ve özellikle yaklaşık elli milyon seçmene ulaşmak, rakipleri ile uğraşmak zorunda olan bir partinin üyesiyim.

Amaç büyük, yöntem zor, sürekli ve zahmetli.

Örgütü kaç kişi olmalı?

Partimin tüm yazılı kaynaklarını biliyorum. O nedenle örgütte olması gereken çalışan sayısını da biliyorum.

Bir örnekle anlatalım.

İlçemizde, 400 seçim sandığı var. 800 sandık çevresi sorumlusuna ihtiyacımız var.

Süreçten sorumlu kadroya olur veren ve başarılarından sorumlu olup başarıyı arttırmak için katkı koyması gereken, seçmenle bire bir ilişki kuran 400 ilçe kongresi, 100 il kongresi delegemiz var.

132 muhtarlık bölgesi çalışma sorulusu (mahalle temsilcisi) gerekli.

İlçe yönetim, gençlik kolları yönetim, kadın kolları yönetimlerinin toplam sayısı yaklaşık 40.

Belediye meclis üye sayımız 20 sınırında.

Topladığımızda, sayı 1500 sınırında.

Bin beşyüz kişilik örgüt. Var mı?

Belki de vardır. Bilmiyorum.

Bir de aynı sözü söyleyecek, aynı davranışı gösterecek kadar eğitilmiş, işe koşulacak kadar yetkilendirilmiş olurlarsa…..

Bakın o zaman ne olur.

İlçemizdeki 132 bin vatandaşa, 100 bin seçmene ulaşılır.

Ülkemizdeki seksen milyon vatandaş ile sohbetimiz, elli milyon seçmenle muhabbetimiz, rakiplerimizle fikirsel anlamda her taşın gölgesinde savaşımız olur.

Ama, böyle bir savaş, tören kıtaları ile değil, eğitimli ordu ile yapılır.

Var mı?

Şöyle etrafınıza bir bakın!

Sorunu görmek, yarısını çözmektir.

Söylediklerim, gönlümden geçenler değil, partimin, belki başka partilerin de “canı isteyen yapsın” değil, “yapın” diye emrettikleridir.

Unutulmasın ki, görevde keyfiyet, halka ihanet ile eşdeğerdir. (16.11.2016)