Metin SALMAN...

Malum, iktidarın küçük ortağının teklifi ve büyük ortağın bu teklife balıklama mı yoksa çivileme mi olduğu tartışmalı hemen atlaması ile 24.6.2018 tarihinde bir BASKIN ve KARAMBOL seçim yapıldı.Bu seçim “BASKIN BASANINDIR” özdeyişine uygun olarak hakikaten baskını tertipleyenin isteklerine uygun olarak sonuçlandı.

Böyle bir sonuç bekleniyor muydu?Meseleye hangi açıdan baktığınıza bağlı. Eğer iktidar kanadından bakılıyorsa: “Evet! Böyle bir sonuç bekleniyordu.” Muhalefet kanadından bakılınca, iktidarın uyguladığı politikalara karşı vatandaşın ortaya koyduğu tepkilere bakarak: “Hayır! Böyle bir sonuç beklenmiyordu.” Ve bu vatandaş tepkilerine bakarak vatandaşların seçim sandığında iktidara bir ders vereceği düşünülüyordu.

Böyle düşünenler yanıldılar! Onlar, bu iktidarın uyguladığı ekonomi, özelleştirme, eğitim, işsizlik ve benzeri politikaları karşısında, bunlara tepki gösteren vatandaşların, tepkilerini seçim sandığında da göstereceklerini zannediyorlardı. Oysa öyle olmadı ve seçmenlerin çoğu tercihlerini; kendisine bolca hakaret eden (Ananı da al git.), aşağılayan (Cibilliyetsiz, vatan haini, terörist, vb.), bağırıp çağıran, kendilerine dünkü konumunu unutup çok çok yükseklerden bakan, vatandaş tepkilerini hiç dikkate almayan lehine kullandı! Ve böylece 29 Ekim 1923’te kurulan Türkiye Cumhuriyeti, padişahlık yetkilerinden daha fazla yetkilerle donatılan, yaptığı iş ve işlemleri denetleyecek mekanizmaları olmayan bir kişinin yönetimine verildi.

Bu seçimlerde beklediğini bulamayanlar arasında ben de varım. Demek ki seçmen tercihine göre:

1)İktidarda oldukları 187 ayda, yandaş müteahhitlerin iş alabilmesi için 186 defa “Devlet İhale Kanunu” değiştirilmemiş,

2)Yargının bağımsızlığı tarumar edilmemiş,

3)Seçim çalışmaları sırasında, iktidar konuşmalarının bütün yazılı ve görsel medya kanallarından verilip, muhalefetin sesinin halka duyurulmamasında bir adaletsizlik ve haksızlık görülmemiş,

4)Çocuklarının işsiz kalıp kalmaması seçmenler tarafından önemsenmemiş,

5)Seçmenler aldıkları ücretlerle geçim sıkıntısı çekmeden mesut ve müreffeh yaşıyorlarmış,

6)Asgari ücretle çalışanların, işçilerin, emeklilerin, memurların, esnafın ve sanayicinin herhangi bir sorunu yokmuş,

7)Çocuklarının çağdaş eğitim ihtiyaçlarının karşılanıp karşılanmamasının bir önemi yokmuş,

8)Seçim güvenliğinin ihlal edilip edilmemesinin bir önemi yokmuş,

9)Seçmen çoğunluğunun açlık ve fakirlik sınırı altında yaşaması da dert değilmiş,

10)Türkiye Cumhuriyeti yönetim şeklinin demokratik parlamenter rejimden, tek kişi tarafından yönetilecek bir rejime dönüştürülecek olmasının da seçmen çoğunluğu için önemli değilmiş,

11)Atanamayan öğretmenlerin sıkıntılarının, kamu kurumlarında yapılan atamalarda kendi çocukları açıkta kalırken, yandaşı ve candaşı kayırmanın da kendilerini üzen bir tarafı yokmuş,

12)Fındık, çay, diğer tarım ürünü üreticileri de hallerinden çok memnunlarmış, o protestolar “MIŞ” gibi yapılan eylemlermiş,

13)Akaryakıt fiyatlarındaki ve döviz kurundaki artışlar kendileri için hiç bir sıkıntı yaratmıyormuş,

14)14 şeker fabrikasının özelleştirilmesine hiç tepki gösterilmemiş oluyor.

 

Burada ayrıca irdelenmesi gereken husus, Türkiye Şeker Fabrikaları A.Ş.’ne ait 14 şeker fabrikasının özelleştirme aşamasında, bu fabrikaların bulunduğu şehirlerde halkın özelleştirmeye karşı gösterdiği tepki ve yine bu şehirlerde bu seçimde seçmenin partiler arasındaki tercihidir.

Özelleştirilmesi istenilen 14 fabrikadan Kastamonu Şeker Fabrikası hariç Alpullu, Afyonkarahisar, Bor, Burdur, Çorum, Elbistan, Erzincan, Erzurum, Ilgın, Kırşehir, Muş, Turhal, Yozgat Şeker Fabrikalarının özelleştirilmesi aşamasında bu şehirlerde büyük tepkiler gösterilmiştir.

O’nun oluru olmadan bu özelleştirmelerin yapılamayacağı, bir sözüyle bunu durduracak olan R.T. Erdoğan, halkın bütün itirazına rağmen bu özelleştirmeleri engellememiştir. Daha önce yaptıkları gibi bu fabrikaların da BABALAR GİBİ SATILMASINA izin vermiştir.

Peki! Bu özelleştirme karşıtı tepkiler seçim sandığına yansımış mıdır? HAYIR!

İşte şeker fabrikaları özelleştirilen ve özelleştirilmelere büyük tepki gösterilen yerlerde seçmen tercihleri:

Alpullu (AKP % 26,3 – MHP % 4,7) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 30,1/ Afyon (AKP % 56,1 – MHP % 14,1) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 68,7/ Bor (AKP % 43,7 – MHP % 21,4) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 61,8/ Burdur (AKP % 42,6 – MHP % 12,6) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 54,1/ Çorum (AKP % 52,4 – MHP % 14,1) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 67/ Elbistan (AKP % 58,8 – MHP % 16,5) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 74,4/ Erzincan (AKP % 44,5 – MHP %18,8) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 60/ Erzurum (AKP % 55,9 – MHP % 18,8) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 73,9/ Ilgın (AKP % 59,6 – MHP % 15,61) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 74,2/ Kırşehir (AKP % 40,7 – MHP % 17,1) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 56/ Muş (AKP % 40 – MHP % 4,2) Cumhurbaşkanı Erdoğan %53,9/ Turhal (AKP % 50,85 – MHP % 16,85) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 64,85 ve Yozgat (AKP % 53,6 – MHP % 25,1) Cumhurbaşkanı Erdoğan % 76,1.

 

Oysa ki, bu yerlerde seçimlerden önce özelleştirilmelere karşı büyük tepkiler vardı.Bu tepkiler bir türlü sandığa yansımadı.Sadece Alpullu fabrikasının bulunduğu Kırklareli’nde bu tepkiler sandığa yansımış görünüyorsa da, bu özelleştirme olmasa da AKP oradan daha fazla oy alamayacaktı.

İnsanın aklına, bu gösterilerin vatandaşın tepkisini yatıştırmak için özellikle organize edilmiş olabileceğine dair şüpheler gelmiyor değil!

Seçmenler tarafından gösterilen o tepkiler gerçek olsa idi AKP ve ortağının fabrikaların satıldığı yerlerden bu kadar yüksek oranda oy alabilmesi mümkün olabilir mi idi?

Seçim sırasında sandıklarda yapılan bütün hukuksuzluklar ve Anadolu Ajansı’nın seçim sonuçlarını seçimden önce % 100’e yakın oranda açıklamalarını bir tarafa bırakarak bu durumun sosyologlar ve siyaset bilimcileri tarafından derin bir şekilde araştırılması gerektiğini düşünüyorum.

Hem ağlamak, hem bağırıp çağırmak, hem de tıpış tıpış gidip kendine bu eziyetleri yapana oy vermek neyin nesi?