Konuk Yazar...

Leyla ÖZER

 Düşüncelerin çıkış noktası biz insan yaşamının ihtiyaçlarıdır. Bir arada yaşayışımızın devamı için eskiyen, ihtiyaçlarımıza karşılık veremeyen düşünce sistemleri karşısında yeniliklerle gelmek gibi bir doğaya sahibizdir. Bu noktada yeni bir akım olan 'minimalizm' den bahsetmek istiyorum. Minimalizm, sadeleşmek demektir kaba bir anlatımla. Ancak bu sadece biçimsel anlamda bir sadeleşmek değildir, bireyin düşünce yapısı, yaşam tarzı olarak da sadeleşmesidir. Peki ne oldu da böyle bir akım ortaya çıktı, hangi ihtiyacımız bu akımın önünü açtı?

  Son yıllarda, kuşkusuz teknolojinin payı çok büyük bunda, tüketme konusunda kendimize engel olamayan bireyler olmaya başladık. Tüketimi ihtiyaçlarımız için değil içimizde engel olamadığımız bir dürtü ile yapmaya başladık. Neydi bu dürtü? Mutluluğu arıyorduk, yeni kıyafetlerde, arabalarda, evlerde mutluluğu arıyorduk. Sistem bize reklamlarıyla mutluluğun çok güzel kıyafetlerde, parlak gösterişli bir biçimde olduğunu öğretmeye başladı. Markalaştık, sınıfsallaştık... Olmak istediğimiz sınıfa kendimizi ait hissetmek için tutarsız bir şekilde tüketmeye devam ettik. Kendimizi biçimsel anlamda güzel hissedince mutlu olacağımıza inandık; çünkü o reklamlarda gördüğümüz yüzler çok mutluydular, sistem bilinçaltımıza inanılmaz bir tuzak kurmuştu. Oysa mutlu değildik, bu yüzden daha çok tüketiyorduk; belki başka bir elbisede, başka bir koltuk takımında mutluluk gelir diye her seferinde yeniden tüketiyorduk. Boşunaydı hepsi; asla nesneler ile mutlu olamazdık, asıl olana odaklanmadığımız sürece asla mutluluğu yakalayamazdık. İşte minimalizm, tüketip tüketip mutlu olamayan bu insanların ihtiyaçları neticesinde doğmuştur. GeRçek mutluluk için insanları minimal bir yaşama davet etmiştir bu akım, "tüketme, asıl olana odaklan". Öncelikle minimal bir yaşam için hayatımızdaki fazlalıklardan kurtulmamız gerektiğini söyler, örneğin hepimizin dolabında hiç giymeyeceğimiz ama yıllarca bekleteceğimiz giysiler , evimizde yığınla kullanmadığımız işlevsiz eşyalar vardır, küçük ve ilk adım bu fazlalıklardan kurtulmaktır.  Biriktirdiklerimizle mutlu olamayacağımız gerçeğini uygulamaya geçirmeli ve ilk adımı atmalıyız. Mutluluk bir yığın nesnede değil asıl olanda, bizim kim olduğumuzdadır. Biçimsel anlamdaki bu sadelik asıl olanı görme ve anlama arayışında körelmiş ruhumuzu canlandıracaktır. Buraya kadar minimalizmin insan yaşamını esir alan tüketim çılgınlığı karşısında bir eleştiri olarak doğuşundan, nesneler ile mutluluk kavramlarına bakışından bahsettim ancak minizmalizm sadece bunlardan ibaret değildir. Minizmalizm bir yaşam şekli olup felsefesi olan bir akımdır.

   Son olarak Hale Caneroğlu'nun TEDx konuşmasındaki bir kısımdan bahsetmek istiyorum:  "Mutluluk arkasından koşarak yakalayacağınız bir hedef değildir",  çünkü mutluluğu bir hedef olarak görürsek, her hedef egomuzu tatmin edecek ve her seferinde daha fazlasını isteyeceğiz, böylelikle mutluluk asla yakalayamayacağımız bir hedef haline gelecektir” şeklinde yorumlar Hale Hanım.. Biz de minimalizm ile Hale Caneroğlu’nun yorumunu şöyle değerlendirebiliriz: Mutluluk, nesnelerle bağdaştıracağımız bir şey değildir. Çünkü egomuz ve doyumsuzluğumuz her seferinde daha fazlasını isteyecek ve bizler, sahip olduğumuz ve olabileceğimiz nesneler ile asla mutlu olamayacağız..

yakalayamayacağımız bir hedef haline gelecektir şeklinde mutluluğu yorumlar Hale Hanım. Biz de minimalizm ile Hale Caneroğlu'nun yorumunu şöyle değerlendirebiliriz, mutlululuk nesnelerle bağdaştıracağımız bir şey değildir, çünkü egomuz ve doyumsuzluğumuz her seferinde daha fazlasını isteyecek ve bizler sahip olduğumuz ve olabileceğimiz nesneler ile asla mutlu olamayacağız