Prof. Dr. Kemal Kocabaş

            20 Temmuz 2020  pazartesi günü erkenden kalkmış, gazete okuyor sosyal medyayı tarıyordum. Hava oldukça sıcak ve salgın döneminin ağırlığı üzerimdeydi… Birden Sevgili Gülabi Özcan Hocamın facebook paylaşımı karşıma çıktı. YKKED imecesinde beraber çalıştığımız  ve uzun süredir Bursa’da özel bir hastanede bitkisel hayat süren arkadaşımız, dostumuz, hemşerim, Milaslı emekli  ilköğretim müfettişi Mehmet Hekim’i kaybetmiştik.  Büyük bir hüzünle oturup kalmıştım…

            Sevgili Mehmet’e son görevimizi yapacaktık. Manisa’dan gelen arkadaşlarımız Şevki Öztürk ve Ragıp Özcan’la birlikte Selçuk’ta buluşarak Milas’a yola koyulduk. Milas’a varıncaya kadar tüm güzellikleri ve dostluklarıyla Mehmet’i konuştuk.  Milas’ta hava çok sıcaktı, herkes maskeliydi ve salgın koşullarına uygun davranıyordu. Arkadaşları, dostları, eşi, kızları, damatları ve yakın aile çevresi hep birlikte Mehmet’i Milas’taki evlerinden  alıp Bodrum yolunun sol tarafındaki belediye mezarlığında törenle sonsuzluğa uğurladık.  Dönüşte evde yapılan rutin dinsel ritüeller, ikram ve geri dönüş yolculuğundaydık. Bafa Gölü kenarında yol arkadaşlarımızla mola vererek Mehmet’i onun dilediği gibi acı ve tatlı hatıralarla ve  kadehlerimizle selamladık.

            İlköğretim Müfettişi Mehmet Hekim’le ilk kez 2000’li yılların başında  yıllarda YKKED-Manisa şubemizin kuruluş imecesinde tanıştık. DSP-ANAP koalisyon hükümetinde Manisa Milli Eğitim Müdürlüğü yapmıştı ve Manisa’da sevilen, sayılan  bir eğitimciydi. Gülabi Özcan ve arkadaşlarıyla birlikte Manisa şubemizin kuruluş süreçlerinde dernek çalışmalarımıza  yönetim kurulu üyesi olarak çok önemli katkılar yapmıştı. Manisa girişindeki ormanlık alanında yapılan bir piknikte ve sonra Manisa’da Mehmet’in sevgili kızının düğününde  dernek ailesi olarak hep onun yanındaydık.

            Mehmet sade bir insandı. Özlemleriyle, heyecanlarıyla pozitif bir insandı.  Güzel sanatlara ve edebiyata yoğun ilgisi olan egoları olmayan  bir müfettiş ve ilericiydi.  Hayatla barışık  sevgi dolu bir yaşam çizgisi vardı. Mehmet, iyiyi güzeli arayan  dingin bir arkadaşımızdı. Hep örgütlü mücadeleden, laik, demokratik bilimsel eğitimden ve demokratik hukuk devletinden yana bir mücadelenin insanıydı.

            Mehmet TÜYAP kitap  fuarlarının müdavimlerindendi. Arkadaşlarıyla beraber geldiği kitap fuarlarında   yazarlarla fotoğraflar çektirir, sorular sorar ve çokça kitaplar alırdı. İzmir ve İstanbul TÜYAP’larda çok yoğun bir şekilde beraber olur akşamları da fuarını akışını ve kitapları konuşurduk yemekte. Onun bir web sayfası vardı. Arkadaşlarının yazıları, çok sevdiği şiirleri, eğitimle ilgili yeni yazıları ve kitapları paylaşırdı.  Bazen aradığım yazıları oradan bulurdum.  Mehmet’in ikinci bir hobisi deve güreşleriydi. Yerel  kültürün zenginliklerini yaşam biçiminin içine katmıştı. Nerede bir deve güreşi olsa Mehmet orada olurdu. Güreşlere uygun renkli poşular, şapka ve sofrasıyla…

            Mehmet Hekim aynı zamanda derneğimizin yayın organı Yeniden İmece dergisin yazarı, düzenlediğimiz etkinliklerde  konuşmacı olarak  görev alan ve bunu yerine getiren bir arkadaşımızdı. Hekim’in bir ara tayini İzmir’e çıktı ve onu YKKED-Genel Merkez Yönetim kuruluna aldık. Beraberce çok değerli çalışmalara imza attık. O her daim sağduyunun sesi olarak aramızdaydı.  Toplantı sonrası da hep birlikte bir mekanda “Ne Olacak Bu Memleketin Hali”ni konuşurduk. YKKED Burs imecesi komisyonunda görev yaptı.   Çoğu üniversite öğrencisine verdiğimiz bursta onun büyük emeği ve katkısı vardı. Sevgili Mehmet’in Milas’taki cenaze töreninde şimdi Doğu Anadolu’da öğretmenlik yapan ve bizzat Mehmet’in burs verdiği  Gonca kızımız da vardı.

            Mehmet yaşamını yeniden kurguluyordu. Bodrum’dan yazlık   almıştı ve çok mutluydu.  Daha sonraki yaşamını Bodrum’da oluşturmayı hedeflediğini anlatmıştı bizlere.  Bir gün Bodrum’a giderken geçirdiği trafik kazası  ve sonrasında ortaya çıkan az görülen bir nörolojik rahatsızlık Mehmet’i adeta teslim aldı. Bizim bulduğumuz hekimler, kızları ve damatlarının yoğun çabalarıyla yaşam mücadelesini hep sürdürdü. Hastalandığı anlarda telefonla görüştük, Manisa’da hastaneye ziyarete gittiğimizde de yaşam sevincini sürdürüyordu.  Ama hastalığın tedavisi yoktu  ve arkadaşımız  yaşam mücadelesini 20 Temmuz 1920 tarihinde sonlandırdı. 

            20 Temmuz 2020 sonrası toplantılar için  iki kez Bodrum’a gittim. Milas çıkışında Bodrum yokuşuna çıkarken  sol taraftaki mezarlıkta hep sevgili arkadaşımı, dostumu selamladım, onu saygıyla  andım.  Sevgili Mehmet Hekim’i iyiden, güzelden, sanattan, edebiyattan, Köy Enstitülerinden yana   ürettiği tüm güzelliklerle selamlıyorum. Anısına saygıyla…