Fikret Çoban

Ne dönüp duruyorum bu zeytin ağaçlarının arasında. Ne var hafta sonları beni buraya bağlayan. Şehirden, gürültüden, insan kalabalığından biraz olsun uzaklaşıp kendim olma istegi mi beni ikide bir bu zeytin ağaçları arasında döndürüp duran..

Aslında siz bilmezsiniz belki de, ben yalnız biriyim, yalnızken bile yalnız biriyim. Sessiz sessiz gidişleri seven; çiçekler, çocuklar ve ancak sümbüleyseler içinde kendimde biriyim.

Eller, gözler ve bütün her şeyi ile etrafımızdaki çürümeyi görüp ve hala susmak zorunda kalıyorsak, bana sessiz ve sensiz gidişler düşer elma dalından düşer gibi...

Madem bir taş da olamıyorum bu berbat dünyada, fırlatılacak ileriye, ne diye dönüp durayım buralarda, bu kentin ara ve arka sokaklarında.

Şimdi asiliğim geri döndü, bana gidiyorum, düşlerimi ve dostlarımı azalta azalta..

Bugün pazar, başka şeylerdi yazmak istediklerim!

 

'' Hayat hikayem mi ?

Tarlaların kıyısındaki gelincikler.

Döküldü fesleğen yaprakları

sesleri hala kulağımda.

Birkaç meyve ağacı varmış evlerinin önünde.

Yüzü söyledi kendisinden önce.

Oraya da otopark yapılacakmış

Korkudan her gün meyve veriyor ağaçlar.

Toz toprak içindeki çocuk erik yiyor.

Şimdi inandım baharın geldiğine.

Sakin ol

ki fırtına dinsin.

Olur olmaz şeylerin üzerinde durmayacakmışım.

Böyle diyor ilerleyen yaşım.

...

Şiir başka şaire git.

yalnız kalmak istiyorum.

kimse kimseye bir şey anlatmadan göçüp gidiyor.

...

21 Mart Dünya şiir günü ödülü, bu yıl şair Süreyya Berfe'ye verildi. Bir kısmını buraya aldığım bu dizeler şairin ödül aldığı 'Şiir Çalışmaları' adlı eserindendir.

Demlenmiş Sözler...

Biz hep yaralı kuşları sevdik

sevdikçe iyileştiler

iyileştikçe uçup gittiler .

Süreyya Berfe