A.Kemal Kaşkar

soru/yorum - A. Kemal KAŞKAR

Su gibi akıp duruyor sözlerimiz yüzyıllardır:

“Bizi öldüremezsiniz” diye bağırıyor ve şöyle sürdürüyoruz:

“Biz haklıyız çünkü!”

…

Ve yüzyıllardır hep haklı çıktık.

Bize zulmedenler, döktükleri kanlarda boğulup yok oldular, olacaklar. (Henüz tümüyle yok olmadılar ama ‘yok olmak’tan başka bir seçenek yok geleceklerinde …)

Dünyanın gökkuşağı halkları ise yaşıyor, yaşayacaklar!

Ve geleceğimizde ‘Büyük Barış’ yazıyor.

Biz büyüyoruz, dünya büyüyor.

Aramızdan ‘öldü’ denenler, ölmüş değiller hayır!

Yükseliyorlar.

Gelecek yükseklerde çünkü!

..

ÇOK ACI ÇEKİYORUZ.

Büyük bir haksızlık yapıyormuş gibi yaşıyoruz şu yaşanası dünyada.

…

Terörü lanetliyoruz.

Terörü lanetlemekte o kadar haklıyız ki!

Geleceği ‘terör’ değil ‘biz’ kuracağız.

Hepbirlikte …

Ağlıyoruz, haklıyız ağlamakta …

Canlarımız çok yanıyor.

Alev alev tutuşmuş bir kardeşlik ormanı gibiyiz.

…

‘Kötü’ ne kadar ‘kötü’ olabilir arkadaşlar!?

Yeni, yepyeni bir yıla ilk adımda her yerler bu kadar kan olur mu!

‘Kötü’ bu kadar ‘kötü’ olur mu!

‘Yeni’ bu kadar kolay öldürülebilir mi sanıyorlar?!

…

‘Yeni yıl’ deyince aklınıza gelenleri bağırın.

Vazgeçmeyin “Yeni yılın ‘ilk bebekleri’nden”…

Yeni yılla ilgili duygu ve düşüncelerinizi, hep iyi dileklerinizi, ille de umutlarınızı haykırıp durun, durmaksızın!...

O kadar çoğuz ki!

O kadar çoğuz ki!

Sesimizin duyulmaması mümkün değil!

…

Ve gözlerinizi ayırmayın sakın güneşten.

Bırakın sizi ‘kör’ sansınlar.

Gözleri güneşle dolu olanlar kuracaklar geleceğini güzelim dünyanın.

Ağlamamız da gözlerimize güneşin dolmasındandır biliniz!

…

Hiç bu kadar yakınımda hissetmemiştim dünyayı.

Hiç bu kadar komşu şehirde yaşamamıştım İstanbul’a.

Hiç bu kadar güneş ışığını bir arada görmemiştim.

Hiç bu kadar dolup dolup boşalmamıştı gözlerim.

…

Hiç merak etmeyin:

Biz kazanacağız arkadaşlar.

Geleceği biz kuracağız.

Terörle durduramayacaklar bu mavi gidişi.

Alayı duysun katillerin:

Dünyaya hükümdar olamayacaksınız!

Dar edeceğiz şu koca dünyayı size!

And olsun ki!

…

Göz göze geldik sonunda …

“Ben demiştim” dedim.

Sarıldık birbirimize …

Dünyaya sarılmış kadar genişledi göğsüm.

Kalbimin yerinde duramadığı o an, dünya gözüyle gördüm dünyanın gözlerini.

İçi içine sığmayan, içleri gülen gözlerini dünyanın.

“Memnun oldum” dedi dünya.

Su gibiydi sözleri …

Ben “mutluluğun resmi”ni yapıyordum sanırım …