A.Kemal Kaşkar

Biz seni çok seviyorduk be Hocam …

O gün bugündür, durup durup ‘Sana hiç yakışmadı be Hocam!..’ deyip duruyorum.

Aklıma gelip duruyor ‘yokluğun’ …

Yüzünde, yazmaya çalıştıklarınla ilgili cümlelerine eşlik eden yorgunluğun ....

Yüzün hep gözümün önünde.

Yazmak hep koşa koşa düşüverdiğimiz bir tuzaktı, biliyorduk.

Telefonda oğluma, “Ben ölmüşüm gibi” deyivermişim. Kimbilir belki biraz da, halâ yazamadıklarımın, başlayıp da bitiremediklerimin sancısıyla …

Sevgili Hüseyin SERİN, ‘sevdalı’ bir dostumuzdun bizim … Birbirimize ‘yediveren yazma sevdası’ aşılayıp dururduk ... Zaman zaman ‘Bireylikler’de çıkan şiirinle gelirdin büroya … Ben de ‘çok sevdiğim’ bir soru/yorum bulup getirirdim arşivden … Karşılıklı ‘sevgi duruşu’nda bulunurduk …

…

Ah be Hocam! Daha kim bilir neler neler yazacaktın. ‘Daha çok yazacaklarım var’ diye diye daha çok yaşayacaktın. Ben de onları yayına hazırlamak için son okumalarını yapıp yapıp ÖNDER’e yollayacaktım ... Bu arada, verdiğim ‘yazma sözleri’ni de tutacaktım …

Ben hep öyle olacak sandıydım belki de …

…

Bilgisayarımın ekranında “Hüseyin SERİN Yazı-Şiir” adlı dosyada; “Sen yine de umut kar” ve “Zor koz” başlıklı kısa yazıların ile “Alışma”, “Alışveriş”, “Aşı Zamanı”, “Bakan”, “Barışma”, “Başak”, “Bekle”, “Çukurda”, “Çoban”, “Elveda Demokrasi”, “Vah bize”, “Fikri” ve “Veda Kıyıları” şiirlerin yayınlanmak için sırada ….

26 Ekim Pazartesi günü, “Yenilgi Sonrası” ve “Sürü” başlıklı yazılarını göndermiştim yayına … “Yenilgi Sonrası” 28 Kasım’da yayınlandı. “Sürü” ise 5 Aralık Çarşamba gününü bekliyordu …

…  

Hüseyin Serin’i 30 Kasım Cuma günü kaybettik!

Aynı gün ikindi namazı sonrasında Milas Şehir Mezarlığı’nda toprağa verdik O verimli toprağı ...

Eşiyle, kızıyla, oğluyla konuştum: “Hüseyin SERİN’in kısa yazı ve şiirlerine ÖNDER’de ‘Yaşarkenki gibi’ hep sevgiyle yer vermeyi sürdüreceğiz” dedim onlara …

Gözlerimiz dola dola.

‘Yaşarken’in kum saati, yaklaşık dört ay boyunca akmaya devam edecek …