Mehmet Sarı

Emekli bir eğitimci olarak, bu uygulamalı eğitimi faydalı görüyor ve alkışlıyorum! Çünkü, alkışlama nedenim; canlıların ilk ihtiyacı oksijendir. İnsan, aç ve susuz biraz yaşayabilir ama, oksijensiz hiç yaşayamaz.

Oksijeni de üreten, yeşillikler ve ağaçların yapraklarında fotosentez yoluyla oluşur. Yani ağaç, insana en gerekli olan maddeyi oluşturan, doğanın en faydalı olanıdır. Ağaç kesen, ormanı yakan, dünyada ve ahrette büyük ceza görecektir. Sonra dünyamızı süsleyen, etrafa güzellik katan ağaçlardır. Bir de gözümüzün cennetidir ormanlar.

Bu görüşlerle, okullarımızın ilk dersini ağaç dikme olarak planlayanlara başta teşekkür ederim. Öğrencilerimize de bu uygulamalı eğitimi, öğrenimleri boyunca devam ettirmelerini öneririm. Çünkü, başarılı ve faydalı eğitimin ağaç dikme, bakımını yapma ve yetiştirmekle başlaması, doğa ve hayatımız için çok gerekli bir alışkanlık ve beceri kazanmadır. Başta insana hizmettir.

Sonra, bu orman ağaçlarından kağıt olmaktadır. Geleceğimizin nasıl olacağını sağlayan öğrencilerimizin okullarında yazılarını yazdıkları kağıttır ve böylece bilgi sahibi olmalarına yardım eder.  Ormanlardan elde edilen kağıt, okullarımızdaki öğrencilerimize büyük yarar sağlamaktadır.

Demek ki; Milas’taki okullarımız ilk derslerini ağaç dikme olarak ve uygulamalı eğitim şeklinde yürürlüğü koymuş olmaları takdire şayandır.

Bu haberi gazetede okuyunca, Köy Enstitüleri’ndeki öğrencilik yıllarımı hatırladım. Biz de okulumuzda yediğimiz ürünleri kendimiz yetiştirir, diktiğimiz meyve ağaçlarından olan meyveleri toplar, yemekte yerdik. Bu meyve ağaçlarını kendimiz diker, sular, bakımını yapar, imarını yapardık. Yani, ağaç dikmeye ve bakımını yapmaya alışırdık. Sonra okulumuzu bitirip öğretmen olunca, okullarımızda uygulama bahçeleri oluşturup, öğrencilerimize ağaç yetiştirmeye alıştırırdık.

Bir de şahsen kendi tarlamda ağaç dikmeyi ve meyvelerini yemeyi ömrüm boyunca yapıyorum.