Hüseyin Açar

(Yaşadığımız Günler)

2020 yılı için söylenebilecek tek söz herhalde tüm insanlık için kötü bir yıldı denilebilir.

2020’de insanoğlu depremler, çığlar, seller, fırtınalar, tusunamiler gibi doğal felaketlerle uğraşmak zorunda kaldı.

Ayrıca katliam gibi trafik kazaları, insan göçleri, mülteci hareketleri, terör olayları, hayvanlara karşı acımasız şiddet ve özellikle de kadın cinayetleri bir türlü bitmedi ve bitmeyecek gibi de görüldü.

Son olarakta Mart ayından bu yana dünyanın başına bela olan Covit 19 adı verilen bir salgın hastalık insan ırkını yok etmek için bir anda hayatımıza girdi.

Yani kısaca insanların yüzü 2020’de hiç gülmedi.

Salgın hastalık nereden ve nasıl çıktı, uzun uzadıya anlatmaya gerek yok herhalde ..

Salgınla ilgili farklı senoryalar üretildi.

Çin'den tüm dünyaya yayılan salgın, ‘yarasalardan insanlara bulaştı’ diyenlerin yanısıra, ‘bu salgın labarutuvarda insan eliyle üretildi’ diyenlerin de sayısı bir hayli fazladır herhalde..

Öyle veya böyle artık çok da önemi yok herhalde; zira tüm dünya bu salgından nasibini aldı ve her gün artan ölümlerle artık yaşamımız tam anlamıyla bir kabusa döndü.

Bu salgından kurtulabilecek miyiz bilemiyorum, ama herhalde umutsuz olmamamız gerekiyor..

Teknolojinin, bilimin, ilmin ve fennin üst düzeyde olduğu bir çağda yaşıyoruz.

İnsanlık kendini bitiren bu amansız salgın hastalığa er geç bir çözüm bulacaktır.

Salgının sonunu getirecek en etkili çözüm için tüm dünya devletleri ellerindeki bütün imkanları kullanarak bir yol buldular ve aşıyı ürettiler..

Ve şimdi tüm dünya insanı salgını bitirecek tek şeyin aşı olduğunu görüp bir an önce aşı olmak için gün sayıyor.

Aşı umut olabilecek mi, aşı salgının sonunu getirebilecek mi bilemiyoruz ama umut ediyoruz; yani şahsen ben aşının yeniden eski günlerimize dönmenin ilk adımı olduğuna inanıyorum, yani açıkçası inanmak istiyorum..

Salgına karşı aşı insanlığın son kozu, son umudu diye düşünüyorum..

İşte tüm bu duygularımla düşüncelerimle herkese de asla umutsuz olmayın diyorum.

Evet bu salgın hepimizin hayatında derin yaralar açtı, insanlar sevdiklerini kaybetti ve kaybetmeye de devam ediyorlar.

Pes etmek, yenilmek yok; tökezledik, çok büyük bir darbe aldık, ama toparlanmamız, kendimize gelmemiz ve yaşamın ne kadar değerli ve önemli olduğunu yeniden anlamamız gerekiyor.

Sağlığımızın özgürlüğümüzün anlamını kavradık.

Dostlarla birlikte geçen günlerin özelliğini güzelliğini, sokakta gezmenin, hatta evin balkonuna bahçesine çıkmanın bile bir özgürlük olduğunu yeniden keşfettik.

Yani keşke tüm bu değerlerin önemini bu kadar acı bir şekilde anlamasaydık diyorum, ama ne yapalım söylenecek çok fazla bir söz de yok artık..

Yaşamımızdan maskeyi, mesafeyi ve temizliği hiçbir zaman çıkarmayalım; en azından salgın tamamen bitinceye kadar...

İşte tüm bu duygularla, bu düşüncelerle yeni bir yıla giriyoruz..

2021 yılı tüm dünyaya sevgi, mutluluk ve önemlisi de sağlık getirsin..

2021 yılı tüm insanlar için sevgi yılı, umut yılı olsun..

Yeni yılınız kutlu olsun dostlar.....