Gülçin Erşen

Gülçin ERŞEN

İnsan niye değerlidir? İnsan, salt insan olduğu için değerlidir. Kişi, insanlığa, doğaya, dünyaya yaptığı iyiliklerle değerini artırır…

Naim Süleymanoğlu da Türk ve Dünya sporuna katkıda bulunmuş, göğsümüzü defalarca kabartmış, Bulgaristan’da baskı ve zulme uğrayan soydaşlarımızın ve din kardeşlerimizin sesini tüm dünyaya duyurmuştu. Nur içinde yatsın, Allah rahmet eylesin.

1986’da, ben Ankara’da üniversite birinci sınıf öğrencisiyken, O’nun Türkiye’ye gelişinin, siyasi iktidar, yani o zamanki Başbakan Turgut Özal tarafından Ankara’da nasıl büyük bir gösteriye dönüştürüldüğünü anımsarım. Kızılay’da Naim Süleymanoğlu’nun geçişini bekleyen binlerce kişi arasındaydık. Aşırı kalabalık nedeniyle, havaalanından Kızılay’a varması saatler almıştı. Halkın yoğun, coşkulu ilgisinden, alkışlar ve tezahüratlardan Özal da nasiplenmişti. O gösteri sırasında, Özal’ın ve ANAP’ın (Anavatan Partisi) bütün önemli toplantılarında ses düzeninden sorumlu şirket Zenger’di. Bangır bangır günün popüler parçaları hoparlörden yükselirken, Sezen Aksu’nun “Bu dünya ne sana ne de bana kalmaz / Sultan Süleyman’a kalmadı böyle, hiçbir kitap yazmaz” sözlerini içeren şarkısı çalmaya başladı. Şaşırdım; “Bu iktidarın tepkisini çekebilir, nasıl çaldılar? Hayret!” diye düşünürken, parça başlarda kesildi. Başka bir şarkı duyulmaya başlandı.. Yavaş yavaş ilerleyen araç üstünde yüksekçe bir zeminden, hemen hemen aynı boylardaki Süleymanoğlu ve Özal halkı selamlarken, “Cep Herkülü”nün heyecanı ve sevinci yüzünden okunuyordu.

Yıllar geçti ve bir akşam aniden, defalarca Avrupa, Dünya ve Olimpiyat şampiyonu olmuş Dev Haltercimizin ölüm haberini üzüntü ve şaşkınlıkla televizyondan öğrendik. Daha çok gençti. Ne olmuş da hastaneye yatmıştı. Niye ölmüştü? O’nun ciddi bir sağlık sorunuyla hastanede tedavi görmekte olduğundan, karaciğer nakli ameliyatı sonrası sağlık durumunun daha da kötüye gittiğinden pek çok kişi gibi benim de haberim yoktu… Geçenlerde arabada biriyle trafik kazalarından söz ederken; “Türkiye’de en ucuz şey insan hayatı” demiştim üzüntü ve karamsarlıkla… “İnsanın değerini belirleyen nedir?” sorusu, Süleymanoğlu’nun ölümüyle gene zihnimi kurcaladı, yüreğimi sızlattı. Birilerine ün, oy, para, çıkar sağladığın, popüler olduğun zaman mı değerlisin onların gözünde? Bu denli ünlü ve başarılı bir sporcu, böyle mi yaşama veda etmeliydi? Onun ölüm haberini böyle mi almalıydık?

Evet, şarkıda söylendiği gibi; bu dünya kimseye kalmıyor. Ama, bizden geriye ne kaldığı önemli.

(22 Kasım 2017 / Güllük)