Sercan Ergin

Dünya Şampiyonu olduğumu Memleketim Denizli’ye  dönünce anladım. Dünya Şampiyonu olduğumda beni Denizli’de binlerce kişi  karşıladı. Uzun süre omuzlarda taşıdılar. Şehir bandosu ve davul-zurna eşliğinde Denizli’de tur attıktan sonra ilk  işim babamın elini öpüp ABD’de harcamadığım paramı babama verdim.  Zamanında   dünya şampiyonu olan güreşçilere çok büyük ilgi gösteriliyordu. Elde edilen dünya şampiyonluğu benim daha çok çalışmam gerektiğini gösteriyordu. Ben de hocalarımın nezaretinde çok çalışarak, çok başarılara imza attım. Milli takım kamplarına davet edildim. Sayısız kez Türk Milli takım formasını şerefle giydim.

2006 yılında dünya şampiyonasında güreşten önce turnuvada yenilirsem sporu bırakacağım dedim. Turnuvada başarılı oldum. Madalyamı aldım. Yurda döndüm. Güreşi henüz 28  yaşında iken belki özgür olma, belki kendini bulma, adına ne koyarsak koyalım çok sevdiğim güreşi bıraktım. Spor hayatımda hep canımın istediği gibi yaşadım mutlu bir sporculuk hayatım oldu. Güreşi erken bıraktım ama geriye baktığımda değişik kategorilerde 15 tane Dünya ve Avrupa Madalyaları aldım. Güreş yaşamıma nokta koyduktan sonra antrenörlük yaşamıma devam ettim. 2009-2013  yılları arasında Türkiye Yıldız, Genç ve Türkiye A milli takımlarında hocalık yaptım. Bugüne kadar çalıştırdığım güreşçiler arasında Süleyman Atlı, Hasan Berk Kılıç,  Ramazan Tekin, Abdullah Akdağ, Milaslı Tolgahan Karataş  isimli Avrupa ve Balkan Şampiyonu olan güreşçileri yetiştirdim.

DEVAM EDECEK  4