Celal Durgun

Ucuz ekmek kuyruğu var mı?

Var.

Askıda ekmek var mı?

Var.

Çöp artıklarıyla karın doyuranlar var mı?

Var.

Çarşıya, pazara çıkamayanlar var mı?

Var.

Kasabın, manavın yolunu unutanlar var mı?

Var.

Ayın sonunu getiremeyenler var mı?

Var.

Kirasını ödeyemeyen, elektrik parasını yatıramayan var mı?

Var.

Çocuğuna harçlık veremeyen var mı?

Var.

İş arayanlar var mı?

Var.

Asgari ücretin altında çalıştırılanlar var mı?

Var.

Asgari ücretliden vergi almak var mı?

Var.

Geçim sıkıntısına dayanamayıp intihar edenler var mı?

Var.

***

Çalışmadan, yorulmadan, zengin olan, refah içinde yaşayanlar var mı?

 

Var.

Çok para kazanıp, beş kuruş vergi ödemeyenler var mı?

Var.

Kazancını yurt dışına kaçıranlar var mı?

Var.

İki, üç, dört... yerden maaş alanlar var mı?

Var.

Torpil var mı?

Var.

***

İktidar “yok” diyor.

Enflasyon yokmuş, yaşam kolaymış; iş çok, çalışan yokmuş...

“Yok” demekle, yok olmuyor...

Pembe tablolar çizmekle tencere kaynamıyor, karın doymuyor., hayat bayram olmuyor.

Görünen köy kılavuz istemiyor.

Halep orda ise arşın burada.

Çarşıdaki, pazardaki fiyatları el yakıyor.

Meyve kilo ile değil, tane ile alınıyor...

Bir hafta önce alınan, ertesi hafta alınmıyor.

Emekli yokluğu bizzat yaşıyor...

Memur sefaleti içinde... Köylü dertli...

Asgari ücretli perişan... Analar, babalar çaresiz...

Çocuklar mahzun... Gençler işsiz...

Hayat çok pahalı...

Gerçeği ters-yüz etseniz de, rakamları gizleseniz de...

Yokluk gerçek, yoksulluk gerçek, işsizlik gerçek, çalma, çırpma gerçek...

Feryadımıza kulak verin, sesimizi dinleyin.

Derdimize derman olun.

Kendinizi de bizi de kandırmayın.