Celal Durgun

Arkadaşlar, dostlar soruyor.

“Ata Park” alanı yeniden, nasıl düzenlensin?

Ben de, “soruyu muhataplarına sormanın doğru olacağını” söylüyorum.

Yani, şehir plancılarına, tarihçilere, mimarlara...

Yerel yöneticiler ile kamu yöneticileri de işin içinde olmalı...

Sivil Toplum Kuruluşları'nın da fikirleri alınmalı...

Birden fazla proje hazırlanmalı;

Halkın bilgisine sunulduktan sonra oylama yapılmalı.

Halkın beğenisini alan proje hayata geçirilmeli.

                                    ***

Bana kalsa;

Yıkılan Kapalı Spor alanı ile yıkılacak Kaymakamlık binasından kalacak yeri, Ata Park alanına katarım.

Hatta, Sağlık Ocağı ile Amfi Tiyatroyu da yıkar, meydanı daha da büyütürüm.

Meydan'ın uygun yerine “Kültür Evi” kondururum.

Meydanı, yontularla, resimlerle süslerim.

50 yıl, 100 yıl sonrasını düşünürüm.

Çünkü, meydanlar; sadece insanların, ağaç altında oturduğu, dinlendiği, sohbet ettiği, vakit geçirdiği, buluştuğu, nefes aldığı; çimlerin olduğu, çiçeklerin koktuğu, ağaçların bulunduğu, kamusal alanlar değildir.

Günümüzde meydanlar, aynı zamanda, sosyal, kültürel, siyasal etkinliklere ev sahipliği yapan mekanlar haline dönüşmüştür.

Meydan tarihtir, kentin aynası ve vitrinidir.

“Gerçekten, meydanlarda bir kentin tarihini okuyabilir, geçmişle gelecek arasındaki köprüyü kurabilirsiniz.

Var olan meydanların yeniden düzenlemelerinde kentsel tasarımın çok büyük bir titizlikle ve bilimsel yöntemlerle yapılmasını zorunlu kılmaktadır.

Yanlış bir yeniden düzenlemenin, gelecek nesilleri de yanlış bilgilendirme anlamına geldiği unutulmamalıdır.

Örneğin, Osmanlı kentlerinde, gelişmiş batı ülkelerindeki meydanlar gibi kamusal alanların kent dokusunda yer almamış olması, Osmanlı toplumunun sosyal ve kültür yapısının bir sonucudur.

Özetle, meydanların planlanması çok yönlü bir araştırmanın ürünü olmalıdır.  (Cem Karagözlü)