Celal Durgun

Milas Belediyesi’nin organizasyonunda düzenlenen “8. Milas Zeytin Hasat Şenliği”  gerçekten şenlikliydi.

Pazar yerinde toplanan halk ve tertip komitesi, davul-zurna eşliğinde, Atapark’a doğru yürüdü.

Yol boyunca selam verdiler, el salladılar…

Yöresel elbiseli kadınların yüzü gülüyordu.

Yöresel oyunlar oynayarak ilerleyen kadınlı-erkekli folklorcuların keyfi yerindeydi.

Onları, balkonlarından alkışlayanların da, yolda tempo tutan ahalinin de keyfi yerindeydi.

Gören gözleri, gülen yüzleri, ferahlayan yürekleri gördüm.

Resim çekenlerin çokluğu, videoya alanların bolluğu dikkatimi çekti.

Onlar da gördüklerinden mutluydular.

7’den 70’e, kadınlı-erkekli kortej, Atapark’a ulaştığında heyecan doruğa çıktı. Halk oyunları ekibinin gösterisi muhteşemdi.

AB Coğrafi İşaret alınmasını sağlayan Milas Ticaret Odası Başkanı Reşit Özer, Ziraat Odası Başkanı İsmail Atıcı ve Milas Belediye Başkanı Muhammet Tokat alanda yaptıkları konuşmalarında, günün anlam ve önemini belirttiler.

Belediye Başkanı Tokat’ın konuşmasındaki vurgu dikkatimi çekti:

“Bu gördüğünüz alanda, bu ortak akıl çalışması içerisinde hiçbir resmi kurum yok. Maalesef Valilik kararıyla bütün resmi kurumlar şenlikten desteğini çekti. Tüm çaldığımız kapılar kapandı, isteklerimiz reddedildi.

Yaptığımız şenlikler işe yaramıyor olsaydı anlardık.

Bugün AB coğrafi işareti almış Türkiye’nin ilk ve tek zeytinyağının coşku ve gururunu yaşamak varken, bu küskünlük niye?

Hepimiz Milas için çalışacağız. Milas zeytinyağı için çalışacağız. Bu organizasyonlar egolarımızı tatmin etme, reklam yapma, şov alanı değil. Burası Milas’ı, zeytinciliğimizi geliştirmek ve bunun için fedakârca çalışma yeri. Biz bu organizasyonları bireysek ikbal hedeflerine kurban etmeyeceğiz.”

İçim “cız” etti, kısır çekişmelerin neden olduğu “körlüğe” üzüldüm.

Muğla Valiliği, Muğla Tarım İl Müdürlüğü, Milas Kaymakamlığı, Milas İlçe Tarım Müdürlüğü şenliğe katılmalı, birlik ve beraberlik vurgusu öne çıkmalıydı.

Neyse, geçiyorum:

Şenlik güzel, yarışmalar eğitici, söyleşiler öğreticiydi.

Ancak alan dardı.

İnsanlar ayakta söyleşi ve etkinlikleri dinlemek zorunda kaldı, yığılmalar oldu, öndekiler yarışmacıları, konuşmacıları gördü, dinledi, arkadakiler duyduklarıyla yetindi.

Bir de, şenlikle alakası olmayan stantların açılmasını doğru bulmadım.

Adı “Zeytin Hasat Şenliği” olan etkinlikte, başka yörelerin ürünlerinin tanıtılması ve satılması iyi olmadı.

AB coğrafi işaretli otlu börek satışının olması doğruydu, ancak standartlara ve sağlığa uygun koşullarda pişirilmediği de meydandaydı.

Zeytin ve zeytinyağının ederi yüksekti. Şenliğe özel indirimler yapılmalıydı.

Sözün özü;

Dört dörtlük bir Kültür Evi ile çağdaş gereksinmelerin karşılandığı geniş bir fuar alanına acilen ihtiyacımız var.