Celal Durgun

‘sözün özü’ - Celal DURGUN / [email protected]

Ankara’ya gitmek istiyorsun.

Gişeye vardın, bileti kestirdin.

Kalkış saatinde koltuğuna yerleştin.

Kaptan yerine geçti, otobüs hareket etti.

Yanındakine iyi yolculuklar diledin.

İkramın biri geldi, biri gitti.

Çayını içtin, sandviçi yedin.

Saatler süren yolculuğun sonuna geldin.

İniyorsun.

Sağına, soluna bakıyorsun; burası Ankara değil.

“Ben Ankara’ya bilet almıştım” diyorsun.

Şaşırıyorsun.

Aldatıldığını iddia ediyorsun.

Firma temsilcisi durumu açıklıyor.

Aynı saatte biri Ankara’ya diğeri İstanbul’a giden iki arabalarının olduğunu ve senin, Ankara otobüsü yerine, İstanbul otobüsüne bindiğini söylüyor.

 

*** *** ***

 

Yanlış otobüse binersen, yanlış yere gidersin.

Doğru otobüse binersen, doğru yere varırsın.

 

*** *** ***

 

Adam, hak-hukuk-adalet-eşitlik-kardeşlik istiyor.

Konuşma-yazma-çizme özgürlüğü istiyor.

Hırsızdan, soyguncudan, talancıdan hesap sorulmasını istiyor.

Yaşam seviyesinin yükselmesini diliyor.

İş istiyor, aş istiyor.

Okul istiyor, hastane istiyor.

Taşeron işçilik sonlandırılsın diyor.

Sözleşmeli kölelik bitsin diyor.

Atanmayan öğretmen kalmasın diyor.

Asgari ücret artsın diyor.

Emekli maaşına zam istiyor.

Bolluk istiyor, bereket istiyor.

 

*** *** ***

 

Ne istiyorsun, nereye gidiyorsun?

“Devletin malı deniz, yemeyen domuz” diyenlerin otobüsüne biniyorsun.

Hukuku- adaleti çiğneyen firma ile yolculuk etmeyi tercih ediyorsun.

“Dün dündür, bugün bugündür” diyenle yarenlik ediyorsun.

“Hep bana hep bana; al sana al sana” diyene selam veriyorsun.

 

*** *** ***

 

“Kendim ettim kendim buldum” türküsünü söylemek istemiyorsan;

Cehenneme giden yolun iyi niyetlerle dolu olduğunu bileceksin.

Ölçeceksin, biçeceksin, tartacaksın.

Kim öz, kim sahte bileceksin.

Seçici ve uyanık olacaksın.

 

*** *** ***

 

Doğru gişeye gideceksin.

Doğru bileti kestireceksin.

Otobüs otobüse benzer; sen, “sılaya” gidene bineceksin.