Mehmet Oğultürk

Cumhuriyet Halk Partisi'nin çiçeği burnunda genel başkanı Sayın Özgür Özel, İYİ Parti'nin kapısını çalıp kendilerine işbirliği teklif etti. Bu teklif, İYİ Parti tarafından oy çokluğuyla reddedildi. Bana göre iyi ki reddedildi. Yoksa sayın Kılıçdaroğlu’nun durumuna sayın Özel de düşecekti.  Akşener güvenilip işbirliği yapılacak biri olmadığını, altılı masada yaptıkları ve kongrede söyledikleriyle göstermişti. Siyasete Doğru Yol Partisinde başlayan, hatta Bakanlık yapan Akşener, DYP den istifa ederek AKP nin saflarında yer aldı.  Bir müddet sonra bu partiyi de terk edip MHP ye geçti. Bahçeli’nin koltuğunu istedi. Bahçeli bu, koltuğu bırakır mı? Oradan da havasını alınca MHP yi de terk etti. Sonra baktı gördü ki yeni bir parti kurmak en iyisiydi. Herkes parti kurup kendisinden söz ettiriyordu. Bizim neyimiz eksik dedi ve İyi Partiyi kurdu. Ne var ki, bu parti, MHP den ihraç edilen 4 milletvekili ile seçim koşullarını tamamlayamadığı için seçime katılamıyordu. Elindeki dört milletvekili de parlamento dışında kalacak ve İYİ Parti Türkiye’nin gündeminden düşecekti. Seçime katılabilmesi için de parlamentoda grubu olması gerekiyordu. İmdadına Sayın Kılıçdaroğlu yetişti. Başta Aytun Çıray olmak üzere 15 milletvekilini ödünç vererek İyi Partinin grup kurmasını ve seçimlere katılmasını sağladı. Katıldığı ilk seçimde 43 milletvekili çıkarınca İyi Parti kerameti kendinden saydı. Parlamentoda önemli bir parti olarak yerini aldı.

Rüzgâra göre yelken açmasını iyi bilen Akşener, sayın Kılıçdaroğlu sayesinde siyaset sahnesinde tutunmayı başardı. 2023 genel seçimlerine kadar her şey yolundaydı. Her yer,  güllük gülistanlıktı. Birbirlerini partilerinin dış kapısında karşılayıp, bir yuvarlak bir masa etrafında on üç defa toplandılar. Yiyip içtiler, hoş sohbet ettiler. Her şey yolunda giderken Cumhurbaşkanlığı adaylığı konusunda Meral Hanım mızıkçılık etti ve masadan kalktı. Üç gün sonra masaya geri döndü. Ama, suratı on karıştı. Seçim az farkla kaybedildi.  Meral Hanımın istediği olmuştu. Sonucu kahkahalarla karşıladı.  Fakat partisi de bir hayli oy kaybetmişti. Partisinin kongresinde CHP yi seçimi kaybettirmekle suçladı. En büyük pişmanlığım CHP den 15 milletvekili ödünç almaktı dedi.  

İşte bu durumdaki Meral Hanım’ın kapısını çaldı Sayın Özgür Özel. Kendisinin, CHP genel başkanı seçilmesini bile kutlama nezaketini göstermeyen ve kapıda Oktay Vural’a karşılatan Meral Hanım’ın sayın Özel’in işbirliği önerisine sıcak bakmadığını gösteriyordu. Nitekim işbirliği oy çokluğuyla reddedildi. Aslında Meral hanım, Kahraman Ordumuzun  emekli 105 amiraline ZEVZEKLİK etmişler dediği  gün benim için bitmişti. Ama, sayın Kılıçdaroğlu ona o kadar çok inanmış ve güvenmişti ki, altılı masada hep yanı başında oturmuştu. Kılıçdaroğlu’na hep seçilemeyecek aday gözüyle bakan ve masadan kalkan,  üç gün sonra tekrar masaya dönen Meral Hanım kendi seçmeninin bile güvenini kaybetmişti.  Ni tekim sayın Kılıçdaroğlu az farkla seçimi kaybetti ve bu kayıp onun siyasi hayatına son noktayı koydu.

Bütün bunlar yaşanırken, sayın Özel’in Meral ablası kıs kıs gülüyordu. Kılıçdaroğlu’nun en büyük zaafı ona ve AKP den kopan dinci partilere güvenip, 39 milletvekili hediye etmesiydi. Bu da kendi tabanının küsmesine ve kırılmasına neden oldu. Değişim isteyenlerin sesi daha bir gür çıkmaya başladı. Bu sayede Sayın Özel,  Atatürk’ün koltuğuna oturma şansını yakaladı. CHP ye gönül verenlere bir umut oldu. Bu millet dönekleri sevmez. Bunun hesabını sandıkta mutlaka sorar. Yeter ki, değişimcilerin sayın Kılıçdaroğlu’ndan bir farkı olsun.

Sayın Özel’e önerim kendisinden başka kimseye güvenmesin. İşbirliği arayışına girmesin. Kararlı ve gerçekçi olsun. Siyaset arenasında kalleşlik ön plandadır. Bunu asla unutmasın. Ne yaparsa yapsın dincilerden oy alamayacağını bilsin. Rahmetli Baykal Tuzla’da kara çarşaflılara rozet takmıştı. Daha bir hafta geçmeden rozetler ayakları altındaydı.

 Sayın Özel, CHP’yi yeniden Atatürk’ün partisi yapsın yeter. Başarı kendiliğinden gelecektir.