Mehmet Oğultürk

Geliyor gelmekte olan. Sayın Kılıçdaroğlu ve arkadaşları sık sık bu sözcüğü tekrarlayıp duruyorlar. Belli ki bir bildikleri var. Gelmekte olanın yolunu dört gözle bekliyorlar. Yolda, ya başına bir şey gelirse! diye düşünmüyorlar. Meselâ kum fırtınasına yakalanırsa! Arabası takla atar kaza yaparsa! Sel suları alıp denize sürüklerse! Böylece, ‘hiç gelemezse!’ demiyorlar. Geleceğinden o kadar eminler ki, adeta davul zurna ile bayrama hazırlanıyorlar. Bu milletin, sokaklarda mikrofon uzatanlara söylediklerine güvenip, geliyor gelmekte olanı beklerken, hayal kırıklığına uğramasınlar tek dileğim. Bu şartlarda bile kamuoyu yoklamalarında rakiplerini hâlâ geçememiş olmaları düşündürücüdür. Hele, yolcu bekleyen sadece Kılıçdaroğlu ve arkadaşları değil, başkaları da bekliyorsa! Üstelik onlarınki yirmi yıldır yoldaysa! Yoldaki engelleri birer birer ortadan kaldırıp, pusuda 2023’ü bekliyorlarsa. Bir bakmışsın göz açıp kapanıncaya kadar 2023 gelivermiş. O zaman sayın  Kılıçdaroğlu ve arkadaşları ne yapacaklar? Hâlâ geliyor gelmekte olan demeye devam mı edecekler?

Biliyorsunuz, adamlar, taa yirmi beş, otuz yıl önce “Demokrasi bizim için amaç değil bir araçtır. Bindiğimiz demokrasi tramvayından zamanı gelince ineriz” diyerek işe başlamışlardı. Sakın, 2023 tramvaydan inme zamanı olmasın!  Zira, her durakta bir engeli aştılar. Bu da onlara umut ve cesaret verdi.

Birinci durakta, en çok korktuklarını itibarsızlaştırıp hapislere atarak işe başladılar. İkinci durakta kendilerine yakın olanları suyun başına geçirerek suların kendilerinden yana akmasını sağladılar. Üçüncü durakta, “İki ayyaşın yaptığı yasa muteber oluyor da, niçin inancın emrettiği bir yasa sizin için reddedilmesi gereken bir olay haline geliyor” dediler. Dördüncü durakta, “Mevcut cumhurbaşkanlığı köşkü, itibarımızı düşürüyor” dediler ve Yüce Atatürk’ ün Türk Milletine armağan ettiği Orman çiftliğini işgal ederek, bin bir odalı ucube bir saray yaptılar. Beşinci durakta, “Madem ki Cumhurbaşkanı yasalara uymuyor. Biz de yasaları ona uyduralım” dediler. Altıncı durakta, yasaları Cumhurbaşkanına uydurdular. Yedinci durakta, kendilerine engel çıkaracaklarından huylandıkları bilim adamlarını, bürokratları, kamu çalışanlarını KHK lerle etkisiz hale getirdiler. Sekizinci durakta, Cumhuriyetin, yokluk içinde var ettiği tüm kazanımlarını sattılar. Dokuzuncu durakta, Türk milliyetçiliğini ayaklar altına aldılar, T.C. harflerini tabelalardan sildiler, Habur’ da çadır mahkemeleri kurdular, andımızı yasakladılar. Onuncu durakta, Atatürk Hava Limanını kapatıp, pistleri üzerine binalar yaptılar ve yeni Havalimanına, O’nun adını hatırlatmasın diye İstanbul Hava Limanı dediler. On birinci durakta yabancı devletlerden gelen misafirleri Padişah koltuklarına oturtarak itibarımızı bir kere daha artırdılar. On ikinci durakta, yüksek yargı başkanlarına Şeyhülislam huzurunda dualar yaptırdılar ve Anayasa Mahkemesi kapatılsın dediler. On üçüncü durakta ise tarikatlara ve cemaatlere kesenin ağzını açtılar ve müritlerine hilafeti geri isteriz diye bağırttılar. On dördüncü durakta ise öğrenci bulmakta zorlandıkları İmam Hatiplere aday öğrenci yetiştirmek için dört yaşındaki çocuklara din dersleri vermeyi kararlaştırdılar. Bütün bunları yaparken de hiçbir engelle karşılaşmadılar. Artık son durağa (2023) gelmek üzereler. Sanırım, Tramvaydan inme vakti hiç de uzak değil.

Sayın Kılıçdaroğlu ve arkadaşları “Geliyor, gelmekte olan” diye dursun, üçüncü bir ittifak yola çıktı bile. Bu durum ise birilerinin arayıp da bulamadığıdır. Bizim kitabımızda sokak yazmaz deyip, armut’un pişmesini ve ağızlarına düşmesini nafile bekliyorlar gibi geliyor bana. Umarım 2023’de, yine atı alan Üsküdar’ ı geçmez. Hadi hayırlısı!