Mehmet Oğultürk

Her şey adım adım yok oluyor. Koca Dünya, insan elinden çok çekmiş, uçurumdan aşağı yuvarlanıyor.  Keyfi kaçmış ne yapacağını bilmiyor. Bir bakıyorsun depremler, göçük altında kalıyor canlar; bir bakıyorsun seller boğuluyor insanlar, bir de bakıyorsun ki yangın yanıyor her yer. Ovalar çölleşmiş, göller çekilmiş, dağlar soyulmuş soğana dönmüş. Dereler, ırmaklar, pınarlar kurumuş, kuyular solmuş. Suya hasret, yiyeceğe hasret, giyeceğe hasret. İnsanlığın ve dünyanın sonu mu geliyor ne? Her yerde bir felaket. Üç beş marjinal hariç herkes seyrediyor. Bu mudur medeniyet, bu mudur demokrasi, bu mudur hürriyet, bu mudur Cumhuriyet, bu mudur vicdan, bu mudur insanlık, bu mudur Adalet?  

Adam kurmuş düzenini, etrafında yüzlerce dalkavuk, cebinde yeşil dolarlar, altında lüks arabalar, hangarda son model uçaklar, bir eli yağda, bir eli balda.  Umurunda mı dünya? Sonra da diyor ki, bize biat edenleri, partimize oy verenleri bildiriyoruz yukarıya, cennette evleri hazır. Kimine Huriler, kimine Gılmanlar hizmet için yarışta. Ruhun şad olsun Aziz usta. Bu Ülkenin yüzde altmışı değil yüzde elli ikisi hasta.

Bunların yalancı olduğunu söyleyenler, parasından pulundan, geçmişinden geleceğinden, ecdadından bahsedenler apar topar kodeste.  Doğasını, tarlasını tokadını, ormanlarını, havasını suyunu vermemek için direnen marjinaller kafeste. Ne güzel bir ülke, ne güzel bir hayat? Herkes orada mutlu ve bahtiyar. Varsın olsun o kadar saltanat. Kara koltuklarda oturmak pek rahat. Osmanlının torunları, ekmede, biçmede bi-hak, yemede içmede ortak. Gel keyfim gel. Yeme de yanında yat.

Babalar gibi sattılar, köprülerle, yollarla, hastanelerle övündüler. Tiribüne karşı veryansın ettiler. Eloğlunun önünde boyunlarını büktüler ve  emredersiniz paşam dediler. Kalmadı cepte beş para, gidip Arap’ın elini  öptüler. Yetmedi eski bakanı geri getirdiler, dediler ne varsa eskilerde var. Bit pazarına nurlar yağar.

 Kader deyip geçmeyin sakın, her şeyi o belirler. Bir yandan kaşıkla verirler, öte yandan kepçeyle geri alırlar. Kalmadı bir çare, olduk pare pare. Düştük birbirimize gel de kahretme kadere.

Yoktur artık bir önder, geldi geçti, çoktan gitti yerine. Çok şükür kalmadık bir zalimin, bir tiranın eline!  Herkesi bende etmiş kendine, ne varsa çeviriyor kendi bendine. Dağı taşı, bağı bahçeyi, kuruyu yaşı satıyor zengine. Ahali açmış, susuzmuş, çöp tenekesinde nevale ararmış kime ne. Bakıyor beyefendi keyfine.

Muhalefetin gıkı çıkmıyor, susuyor, bekliyor sandığı. Tek yol budur inandığı. Kaldırıp indiriyor parmağı, meşrulaştırmaktır maksat Şahı. Her nedense dönmüyor sine-i millete, kapılmış gidiyor bir illete. Varsa yoksa koltuk, makam, yüzde kırk sekiz diyor rakam. Övün dostum övün, gün bu gündür. Tanrım sen bu milleti, bu illeti hele bir gün, güldür.

Nerdesin ey medeniyet, nerdesin ey cumhuriyet, nerdesin ey demokrasi, nerdesin ey özgürlük, nerdesin ey adalet, nerdesin ey vicdan?  Nerdesin? Hadi çık da gel.