Dursun Girgin

Dostlarım merhaba.

“Mal sahibiyle gidermiş” sözünü doğrularcasına, ilçemiz Çomakdağ Köyü’ne emekli halk eğitim müdürlüğü yapmış, yıllarca öğretmenlik yapmış olan değerli dostumla yıllar önce beraberce başlattığımız kültürel değerlerimizi derleme, toplama ve yanı sıra koruyup kollama amacıyla birçok güzelliğe imza attık.

Fakat Çomakdağ, bu güzellikleri gereği gibi kullanamadı.

Örnek mi istersiniz? Yüzlerce örnek verebilirim.

Amacım şu:

Bazı değerler vardır, elinizin altından siz istemeseniz de kuş gibi uçup gider, haberiniz bile olmaz.

Örneğin; Çomakdağ’da köy meydanına dikilen beton binaların yanı sıra, Çomakdağlı bayanların bugün turizm merkezlerindeki inci, boncuk, takı gibi konulara ağırlık verip de mesela zeytin ve zeytin mamullerinden oluşan onlarca çeşit gıda maddesini bir kenara atmaları…

Gerçekten de çoktandır söylemek isteyip de söyleyemediğim bu konular bana şunu anımsattı:

“Mal sahibiyle gidermiş” dedirtecek dereceye geldi.

Yine Dibekdere’de bugüne kadar, eğer Çomakdağ’a verilen önemin yüzde 10’u kadar ilgi ve alaka gösterilmiş olsaydı, Dibekdere bugün çok farklı bir yerde olurdu.

Malum, Bahri Alkaya artık rahatsızlıkları nedeniyle hiçbir şey yapamıyor.

Keza Dibekdere’nin dünyaya açılan penceresi durumundaki Muhtar Dursun da çok farklı bir durumda değil.

Artık Musa Eroğlu dostumun dediği gibi, “Artık yolun sonu görünüyor.”

Elbette ki dünya fani… Günü, zamanı gelince hepimiz Hakk’a yürüyeceğiz.

Ancak gönül, dostu görmeyi arzu ediyor.

Engeller bırakmıyor.

“Buna ne dersin?” diyen rahmetli Neşet Ertaş’a Allah gani gani rahmet eylesin.

İnşallah insanoğlu gönlüyle hep güzel şeyler ister.

Mesela Dibekdere artık layık olduğu ilgi ve alakayı görmeli.

Örneğin zurna yapımı, zurna kamışı üretimi konularında Dibekdere’ye gereken ilgi gösterilirse, bu köy bir marka olmaya adaydır.

Kaldı ki bugün birçok yere yapılan hizmetleri görüp duydukça inanın, çok hayıflanıyorum.

Neden Küçük Dibekdere’nin de bir kültür merkezi olmasın?

Geçmişiyle geleceğiyle umut vadeden bir kültür köyüne neden sahip çıkılmıyor?

Sayın Kültür Bakanım,

Sayın Valim,

Sayın Milas Kaymakamım,

Sayın Muğla Büyükşehir Belediye Başkanım,

Sayın Milas Belediye Başkanım…

Bu insanların elinden niye tutulmaz?

Değerli dostlarım, bugün Dibekdere’nin davul-zurnaya olan sevgisi her geçen gün artarak devam ediyor.

Bugün Türkiye’de en genç zurnacılar ve davulcular Milas’ta!

Bunun kıymetini ne yazık ki bilemiyoruz.

Edirne’ye, Lüleburgaz’a, Kırklareli’ne, Aydın Germencik’e, Kırşehir’e… Her yerdeki zurnacı dostlarımı soruyorum ve edindiğim bilgiler beni şaşırtıyor:

En genç zurnacı ve davulcular Milas’ta!

 

Genç yavrularımız kendilerini geliştirebilmek adına bazen çeşitli sazlarla karışık programlar yapıyorlar.

Ancak Milas mahallemizde bu yavrularımıza yüklü para cezaları verilmesini duyunca doğrusu çok üzüldüm.

Halbuki ben bu gençlere ödül verirdim!

 

Bakınız, pazartesi günü Muğla’da her yıl yapılan Zurna-Zen Şenlikleri’nde tüm zurna-zenler orkestralarla program yapıyorlar.

Yıllardır hep söylüyorum:

Bu köyün kültürel kimliğini geliştirmesi için yardımcı olması gerekenler, ne yazık ki destek yerine köstek oluyorlar.

Bu da beni kahrediyor.

Vermeden almak Allah’a mahsustur.

Gelin, başta Sayın Kültür Bakanım olmak üzere;

Muğla Valiliği, Muğla Büyükşehir Belediyesi ve Milas Belediyemiz,

geliniz el birliğiyle şu Küçük Dibekdere’deki “altın rezervi”ni değerlendirelim.

Önce bu köye çok amaçlı bir kültür merkezi, ardından da bu insanlara davul-zurna kültürü sayesinde yeni iş ve aş kapıları açalım.

Sonra elbette ki vergisini de alalım.

Dibekdere’de neler yapılabilir?

Zurna yapımı, davul yapımı, zurna kamışı üretimi…

Bütün bunlar sayesinde yöremizin hem kültürel yönü zenginleşecek, hem de güzel Muğlamıza bir kültür köyü kazandırmış olacağız.

Son söz olarak diyorum ki:

Gelin, köstek değil destek olunuz.

Bir kültür dostu,

Kültür Bakanlığı mahalli zurna sanatçısı

Zurna-Zen (Nam-ı diğer Muhtar) Dursun Girgin

Haydi dostlarım, hoşça kalın, dostça kalın.

Tel: 0 532 642 05 39