Dursun Girgin

Dostlarım merhaba. Bir önceki köşe yazımda anlatmak isteyip yarıda kaldığı için, konu hakkında küçük bir hatırlatma yapacağım. Bu yazıyı yazdığım gece Regaip Kandili idi. Istedim ki böyle güzel bir günün uslubuna yaraşır, bir yazı olsun. Aslında her yazımızın insanlığa bir faydası dokunsun diye yazıyor, çiziyorum.  Evet dostlarım perhamberimizin huzuruna  gelerek adeta sorgularcasına Peygamber Efendimizin neden Hz. Ali’yi çok sevdiğini öğrenmek isteyen 10 kişilik cemaate, efendimiz tek tek sorar?

‘Birisi sana kötlük yapsa sen ne yaparsın?’ diye aynı kişiye en az 3-4 defa sorar. Önceleri ‘iyilik yaparım ya Resulullah’ diyen kişiler sonunda dayanamayıp, ‘gerekeni yaparım’ derler. ‘Öyleyse bana Ali’yi çağırın’ der. Hz. Ali huzura gelince olup bitenlerden habersiz bir şekilde ‘buyrun Ya Resulullah beni emretmişsin’ der. Allah Resulü hemen konuya girer: ‘Ya Ali sana biri kötülük yapsa sen ne yaparsın’ der. Hz. Ali de yaklaşık 5-10 defa aynı konuyu tekrar eden peygamberimize yorulmasın diye ‘Ya Resullah hep iyilik yaparım. Çünkü kötülük yapan, kötülük yapmaktan bıkmadığına göre ben niye iyilik yapmaktan bıkayım ki’ deyince orada bulunanlar da Resulullah’ın neden Ali’yi bu kadar çok sevdiğini anlamış olurlar. O hep hayatı boyunca iyilik yapmış. Nitekim bir gün kafirin birisiyle boğuşurken tam ona kılıcını indireceği anda kafir, Hz. Ali’nin suratına tükürür. O esnada Hz. Ali o kafiri kesmekten vaz geçer. Nihayet kafir sorar: Ya Ali, ‘beni öldürmekten niye vaz geçtin’ deyince, Hz. Ali, ‘Eğer sen benim suratıma tükermeseydin çoktan cehenneme boylamıştın’ der.  Yani o kafiri sırf nefsim için öldürmeyim diye onu azad eden Hz. Ali’ye kafir, ‘Eğer bu fırsat benim elimde olmuş olsaydı, hiç düşünmeden seni öldürürdüm’ deyince Hz. Ali de cevaben ‘Ben Müslümanım yeri geldiğinde sabır eder, yeri geldiğinde de savaşırım. Ama bütün bunları sırf Allah rızası için yaparım’ deyince kafir böyle bir cevap karşısında o kadar çok pişman olur ki, hatta iman edip Müslüman olduğunu dahi söyleyen alimlerimiz vardır.

Dostlarım bizim şu güzel iki nasihattan alacağımız ders çok büyük. Yani sana kötülük yapana sen iyilik yapabiliyor musun? Keza nefsimize uyup da gönül kırmayabiliyor musun? İşte bu tür insanların çoğunlukta olduğu bir köyde, bir cemiyette, bir şehirde asla kötülükler barınamaz. O halde gelin dostlar şu fani dünyanın öbür yüzünü görüp ki ne nefsimiz ne de şu dünya hırslarımız, şu fani dünyada bizleri aldatmasın.

Evet bu vatan hepimizin. Bu ülkenin bir yönetim şekli var. O’nun da adı demokrasi. Kimimiz köy muhtarı, kimimiz belediye başkanı, kimimiz milletvekili, kimimiz bakan, kimimiz cumhur olabilir. Hepimizin tek bir amacı var; insanlığa hizmet. Işte o kadar. Bu dünya hiç kimseye baki değildir. Ey dostlar ölüm var ölüm!

Haydi hoşçakalın, dostçaklın.