Dursun Girgin

Dostlarım, merhaba. Zurna kamışı nasıl olmalı konusuna girmeden önce, ben 70 yıllık bir zurna icracısı olarak tüm müzik aleti satan, yapan ve bu işten çoluk çocuğunun rızkını temin etmeye çalışan dostlarıma hayırlı kazançlar dilerim. Niyetim şu dostlarım: Zurna kamışı çok hassas bir konudur. Onun için gönül arzu eder ki bu meseleyi enine boyuna tartışalım. En iyi zurnalar, en kaliteli zurnalar dahi, eğer kamışları kaliteli değilse adamı tam iş ortasında madara eder.

Örneğin bizim Milaslı zurnacılar, düğün ve derneklere başladılar mı, en az 4 saat program yaparlar. Bu nedenle bir zurna kamışının kaliteli olması, özellikle barrak ve bozaklarda oktavlara çıkışta detone ses çıkmaması için zurna kamışı meselesi çok mu çok önemli. Bir de “zurna kanalı” denen zurna borularının yapımı çok mu çok önemli.

Şimdi tüm dostlarımdan özür dileyerek bazı önemli açıklamalarda bulunmak istiyorum. Özellikle bazı dostlarım zurna kamışlarının ağızlarını ve bedenini kızgın demirle yakıyor. Peki şimdi bu zurna kamışı yapımcılarına soruyorum: “Be kardeşim, sen hangi tecrübene dayanarak, zurnanın en hassas bölümü olan kamışları yakarak piyasaya arz ediyorsun?” Buradan Türkiye genelinde zurna kamışı yapan dostlarıma şunu söylemek istiyorum: 78 yaşındayım. Adım ve lakabım “Zurnacı Muhtar Dursun.” İnternete girin, lütfen o çaldığım uzun havaları, zeybekleri, bozlakları Allah aşkına bir dinleyin. Ondan sonra gelin de tekrar görüşelim.

Keşke tüm bölgelerden gelecek zurna kamışı yapan ustalarla şöyle bu meseleyi enine boyuna konuşmamız için bir toplantı yapsak da tartışsak. Bugün ülkemizde farklı farklı zurnalar çalınıyor. Mesela Manisa bölgesi Selanik Zurnası, Aydın-Germencik, Muğla-Milas-Dibekdere; Balkanlar’da Edirne, Kırklareli, Lüleburgaz, Babaeski gibi yerlerde “Kaba Zurna” denen mehteran zurnası; Kırşehir, Ankara gibi yerlerde orta boy bir zurna; bazı yerlerde de “La-akort” denen cura zurnalar çalınır.

Bu zurnaların hepsinin ortak özelliği:

1. Zurna kanallarının iyi bir şekilde yapılması,
2. Zurna kamışlarının çok hassas bir şekilde hazırlanması.

Özellikle son zamanlarda bir kişi kalkıp arabalar dolusu kamışları nisan aylarında kesip güneşe serip, sözde “zurna kamışı yapıyoruz” diyorlar.

Bakın dostlarım, öyle bir yılda 100-150 bin tane kaliteli zurna kamışının borusunu hazırlamak, affedersiniz, çok zor bir iş olduğu gibi bu kamışlarda mesela öyle açık, net ses almak da çok zor olur. Şöyle ki: Nisan, mayıs, haziran ayları neredeyse az güneşli geçen aylardır. İşte bu nedenle öyle kamyonlar dolusu kesilen zurna kamışlarını 2-3 ayda hazır hale getirmek çok zordur. Bunun için de ne yazık ki ülkemizde bu meseleyle ilgilenen kişilerin sayıları o kadar çoğaldı ki, sormayın.

Amaç kaliteli kamış yapmaktan çıktı. Kısa zamanda 100-200 bin zurna kamışını boru halinde satarak köşeyi dönmek… Oysa böyle bir oluşumdan ortaya çıkan sonuç şu: Piyasalarda, özellikle müzik aleti satan ticarethanelerde kalitesiz kamışlar dolup taşıyor. Sonuçta da zurna kültürü çok büyük yaralar alıyor.

İkinci ve de üçüncü köşe yazılarımda bu meseleyi derinlemesine, en ince teferruatına varıncaya kadar anlatacağım.

Şimdilik hoşça kalın, dostça kalın.