Dursun Girgin

Dostlarım merhaba. Türkiye’de siyasi değişim artık şart oldu. 23-24 seneden beri Türkiye’yi büyük bir çıkmazın içine sokan bugünkü merkezi hükümetin artık bu halka hesap verme günü geldi de geçti bile. Çarşı-Pazar el yakıyor. Gelir yok, gider çok. 23-24 seneden beri Türkiye’yi yöneten AKP hükümetinin artık değişmesi gerek.

Dikkat ederseniz Sayın Erdoğan’ın da Sayın Bahçeli’nin de artık bu ülkeyi idare edebilecek plan ve projelerinin olmadığı gibi laf ebeliğinden başka hiçbir becerilerinin de olmadığı artık ayan beyan ortada. Muhalefet soruyor, AKP ve MHP red oyu veriyor. Mesela bu ülke dünyada kendi kendine yetebilecek yer altı ve yer üstü kaynaklarına sahip olduğu halde ne topraklarımızı işletebiliyoruz, ayrıca yer altı varlıklarımızı ha bire topraklarımızı satıyoruz. Ülkemizde ne kadar toprak satıldığını soranlara doğru dürüst hesap verilmiyor. Tek bir misal dahi yeterli. Mesela İstanbul ve Ankara’daki değişimler sonucu ne büyük haltlar döndüğünü gördük. Bugün İstanbul ve Ankara’yı almak adına AKP’li adaylar akla hayale gelmeyen vaatlerde bulunuyor. Şimdi sormak lazım… Ankara’nın AKP’li adayı her ay emekliye 5 bin TL vereceğini söylüyor. Peki ya İstanbul adayına ne demeli? Bilemiyorum. Bir hikaye geldi aklıma. Bir gün çakalla, tilki iki arkadaş bir mezarlığın yanından geçerken, tilki başlamış atıp savurmaya, ‘şu kişiyi dedem vurdu, şu kişiyi babam vurdu’ derken, Çakal demiş ki, ‘At bakalım tilki kardeş. Nasıl olsa bu mezarlıktan birinin çıkıp da senin yalanlarını deşecek hali yok ya’ demiş. Hikaye ya bu! Bugünkü ülkemizin hali de bundan pek farklı değil. At atabildiğin kadar.

Bir kere benim görüşüme göre siyasi iktidar son kozlarını oynuyor gibime geliyor bana.

Eskiden siyasiler TV yayınlarında açık oturumlara çıkarlar, planlarını, projelerini anlatırlardı. Karşılıklı siyasi nezaket çerçevesinde. Ya şimdi öyle mi? Siyasi iktidar her kurumu kafaya almış, astığım astık kestiğim kestik. Sayın Fatih Erbakan’dan şunu rica ediyorum; lütfen baban gibi dürüst siyasetçi ol.

Şimdi gelelim hala ölünün gözünden yaş gelecek diye bekleyen zavallılara. Bu yangının sönmesi çok zor. Bir kere topraklarımızın tamamı ekilip, biçilecek. İkincisi yer altı kaynaklarımızın hepsi de devletleştirilip, kendi madenlerimizi kendimiz çalıştıracağız. Çiftçiye gübre, mazot ve elektrik giderleri için acilen yardım yapılacak. Yani ekilmedik toprak kalmayacak bu ülkede. Bir misalle bu konuyu biraz daha açmak istiyorum: bugün Milas’ın dağlarında delice zeytin ağaçları var. Bunca işsiz güçsüz gençler. Neden devlet bu yerleri garibanlara verip de mal mülk sahibi yapmıyorlar?

 Dedim ya değerli dostlarım bu ülkede un var, şeker var ama bu iki maddeyi karıştırıp da milletin önüne sunabilecek siyasi iktidara 1938 yılından beri hasretiz. İşte o kadar. Bunu da bu millet bulacak ve seçecektir. Kullara hesap veremeyenler şunu iyi bilsinler ki halka hesap veremeyenler, halka hesap veremezler.

Değerli dostlarım Milasımıza yapılan Cem Evi için başta Muhammet Tokat’a, işçisinden mühendisine varana kadar herkese teşekkür ederim. Milas gibi birçok kültüre ev sahipliği yapmış olan bu güzel kültür şehrimizin idarecileri gereğini yapmışlardır. Allah herkesten razı olsun.  En kısa zamanda inşallah Cem Evi’ni ziyaret edeceğim. Dostlarım çoktandır yazıp, çizemiyoruz.

1-Yaşımız artık hayli ilerledi.

2- Yıllardır yazdık çizdik de ne oldu?

3- Aslında aklı fikri olan  Ankara ve İstanbul’un AKP’li adaylarının ağzından çıkan vaatlere bakacak olursan akıllara durgunluk veriyor. Umarım bu millet gerçekleri görür de “artık yeter” der.

Haydi dostlarım hoşça kalın, dostça kalın. Siyasilere hesap sorun. İster sağcı olsun, ister solcu.