Dursun Girgin

Dostlarım, merhaba. Bugün siz dostlarımla yerel basının önemi hakkında konuşmak istiyorum. Geçmişten bugüne Milas’ın çok köklü bir yerel basınından söz edeceğim: Milas Önder Gazetesi. Geçmişiyle, bugünüyle, benim 40 yıllık dostum gibidir. Asıl amacım bugün şunu ifade etmek istiyorum: Bir yörenin yerel basını, o yörenin aynası gibidir. İşte böyle güzel bir tespitten sonra, dünden bugüne Milas Önder Gazetesi’ni anlatmak istiyorum. Taa Kemal Kaşkar, Melih Kaşkar ve Ayşegül Kaşkar ile başlayan ve bana ayrılan kültür köşemde neler yok ki... Sayın Coşkun Efendioğlu ise onca rahatsızlığına rağmen gazeteyi ayakta ve hayatta tutmaya devam etti. Milas halkı olarak, hele hele benim kültür köşeme eğer şöyle bir göz atacak olursak, “Dibekdere’nin dünyaya açılan penceresi Milas Önder Gazetesi” demiş olsam herhalde abartmış olmam.

Değerli dostlarım, yine coşuverdim; kültürümüze destek veren o güzel insanları nasıl anlatacağımı bilemiyorum. Neyse, aklımdayken duyduğum kadarıyla Milas Önder Gazetesi’nde bazı yenilikler oldu. Mesela Sayın Coşkun Efendioğlu, birçok sağlık sorunu ve bazı maddi sıkıntıları nedeniyle gazetenin hisselerini yine gazetenin yıllardır içinde çalışanlarına devretti.

Coşkun Efendioğlu’na yeni yaşamında başarılar diler, yönetime de böylesine zor günlerde üstlendikleri görevin ne kadar zor olduğunun bilinciyle hareket edeceklerine adım gibi eminim.

Değerli dostlarım, Milas Önder Gazetesi’nde yüzde 90’ını kültürel içerikli yazılarımın oluşturduğu köşeme eğer şöyle bir geriye dönerek özüne baktığım zaman, öyle güzel işler başarmışız ki ben bile kendi yazdığım yazılara “Bunlar benim kalemimden mi çıktı acaba?” diye düşünüyorum. Tabii ki bu arada da Sayın Coşkun Efendioğlu’na, Sayın Kemal Kaşkar ve aile efradının yanı sıra, bugün hâlâ benim köşe yazılarımı bıkmadan usanmadan yayımlayan Sayın Serpil Hanım kızıma ve hâlâ bugün hem Önder Gazetesi’nin ortağı olan dostlarıma çok teşekkür ederim. Evet dostlarım, eğer şöyle “Sil baştan anlat Milas’ı.” diyecek olursanız, bugüne kadar yazıp çizip anlattıklarımızın yanı sıra daha sayısız güzelliklerimiz var. Tabii ki böylesine maddi zorluklarla boğuşan Milas Önder Gazetesi’nde bundan sonra daha çok çalışıp, daha çok yardımcı olacağım.

Değerli dostlarım, bir yerel basın deyip de geçmeyin lütfen. Alt tarafı bugün bir bardak çay dahi içemediğimiz, 10 lira gibi cüzi bir ücretle satılan yerel basına eğer hepimiz destek olursak, hem yöremizde olup bitenleri çok kısa zamanda öğrenmiş oluruz, hem yerel basının aracılığıyla genel kültürümüzü geliştirmiş oluruz. Geçmişten bugüne Milas’ta yayınını sürdüren tüm gazete ve mecmualara, böylesine zor günlerde yayın hayatını sürdürmeye çalışan dostlarıma Allah yardımcı olsun.

Evet sevgili Milas halkım, geliniz yerel basının önemini bilerek bunu yaşatmaya el birliği ile devam edelim der, Levent Akyer ve Oktay Çayırlı’ya başarılar dilerim.

Bu konuya biraz daha devam edeceğim. Haydi, şimdilik hoşça kalın.