Dursun Girgin

Dostlarım merhaba. Kan emici sülüğün hortumu kesildi. Olay Endonezya’da. Malumunuz, orada bir şeyler oluyor. Tabii bu mesele Türkiye’de gerektiği kadar anlatılmıyor. Zaten bugüne kadar ABD için “terörist” ilan edilen Saddam mı anlatıldı, Kaddafi mi anlatıldı, yok sayın Suriye lideri Esat mı anlatıldı ki Venezuela anlatılsın? Eğer ABD “terörist” diyorsa mutlaka Türkiye için de teröristtir. Yeter ki ABD’li dostlarımız memnun olsunlar; gerisi hiç önemli değil.

Değerli dostlarım, yaşım 77 oldu. Yıllardır ABD’nin dünya üzerinde yürüttüğü politikaya dikkat ederim. Bir ülke düşünün; kendi kaynaklarını kendi ülkesinin yararı için kullanmaya kalktı mı, yandı! Hemen cevap hazır: “Terörist.” Yahu Kaddafi terörist miydi, Saddam terörist miydi, Suriye lideri Esat terörist miydi? İşte bütün bu liderler, ABD’ye haraç vermedikleri için, kendi ülke kaynaklarını da kendi vatandaşlarının yararı için kullandıklarından, yani hortumları kesildiğinden dünyayı kana boyadılar.

Mesela şu an eğer ABD Türkiye’nin sırtını sıvazlıyorsa bu ülkeden kan emiyor demektir. Yarın bir gün eğer bu hortumu birileri keserse —ki kesilecektir de— siz o zaman seyredin Türkiye’yi. Dost mu, yoksa terörist mi...

Değerli dostlarım, niye böyle bir yorumda bulunuyorum? Mesela dünyayı sömüren kan emici birkaç ülke var; ABD, İsrail, İngiltere ve Fransa. Halbuki bu ülkelerin birçoğu dünyaya yön veriyor. Hiçbir ülke kendi kaynaklarını kendi ülkesi için kullanmıyor. Peki neden böyle oluyor? İçimizdeki siyasetçiler, iktidar olmadan önce ABD’den icazet alıyorlar. İcazet almayanlar da… Mesela başta Mustafa Kemal Atatürk. Sonra Ecevit, rahmetli Erbakan ve Profesör Dr. Haydar Baş Hoca gibi siyasetçiler hep ülkesi için uğraştıkları için uzun ömürlü iktidarda kalamamışlardır.

Hani terörist başı FETÖ için “Ne istedi de vermedik?” diyenler; bugün ABD ne istedi de vermedi ki? Türkiye ve onun içinde bugün “Sayın Reisimiz”, Trump’un bir numaralı dostudur. Zaman zaman hep söylerim; ben bir T.C. vatandaşı olarak ABD’nin sevdiği siyasetçileri asla sevmem. Çünkü onlar asla milleti için değil, hep ABD’nin çıkarlarını ön plana alırlar.

Bence ABD’nin dostu olmaktansa düşmanı olmak… Hele hele yıllarca hep ABD’nin hayrına çalışıp da kendi vatandaşlarını açta açıkta bırakanlara sesleniyorum: Madem ki ABD sizin dostunuz, bir F-35 uçaklarını neden vermiyor? Çünkü yarın eğer Türkiye güçlenirse “hortumumu keser” diye korkuyor.

Artık dünya uyanıyor. Ama buna karşılık Türkiye hâlâ uyuyor. Baksanıza şu ülkede olup bitenlere… Allah aşkına, “3 gün daha saltanatım devam etsin, ettirilsin” diye akla zarar işler dönüyor bu ülkede. Neymiş efendim; Kürt halkı, Apo’nun ayağına gitmeyenlere seçimde hesap soracakmış. Vah vah! Doğu’da ve Güneydoğu’da insanları canından bezdiren, topraklarını ekemez, biçemez hâle getiren bir bebek katiline mi; yoksa “Bu ülkede Kürt–Türk kardeştir” diyenlere mi hesap soracak? Yoksa yıllardır bu ülkede insanlar sırf ABD’ye şirin görünmek adına terör estirenleri mi dost edinecekler? Bunu zamanla göreceğiz.

Neyse… Mesele Endonezya’dan yola çıkarak, dünyada gerçek teröristin ABD mi yoksa kendi ülkesinin kaynaklarına özellikle de petrol rezervlerine sahip çıkanlar, Sayın Trump tarafından  “terörist” mü ilan ediliyor? Yarın bir gün Türkiye de aynı yönde karar alırsa hiç şaşmam. Hey be, nereden nereye değil mi?

Dostlarım, 1923’te Cumhuriyet kurulduğunda “Yurtta sulh, cihanda sulh” diyen bir Türkiye, bugün dünyayı kana bulayan bir ABD’yle adeta kan bağı varmış gibi hareket etmelerini doğrusu anlayamıyorum. Evet dostlar, “Yurtta sulh, cihanda sulh” diyenlere selam olsun; mekânları cennet olsun.

Haydi hoşçakalın, dostça kalın.